• Һасан-һүсән
• 29 Мамыр, 2014

Беғубар балилар садаси

Йеқинда Әмгәкчиқазақ наһийәси Челәк йезисиниң Мәдәнийәт өйидә көрнәклик шаир Абдумеҗит Дөләтовниң туғулғининиң 65 жиллиғиға беғишланған мәктәп оқуғучилири арисида «Бир хәлиқ – бир мәмликәт – бир тәғдир» мавзусида шеирийәт фестивали өткүзүлди.Мәзкүр фестивальға җай-җайлардин  әлликкә йеқин оқуғучи қатнашти. Төвәндә әйнә шу биртүркүм фестиваль иштракчилириниң шеирлирини диққитиңларға һавалә қиливатимиз. Яшна, Қазақстан Көк байриғиң  мустәқиллик бәлгүси Йәлпүлдәйду һаман очуқ асманда. Елимизниң бүгүни һәм кәлгүси Бағлиқ пәқәт билими бар яшларға. Илһам елип һәрбир атқан қуяштин, Шеиримда Вәтән сени күйләймән. Келәчәкни мән тәхминләп   бу баштин, Билим билән кәң   қойнуңни гүлләймән. Достлуқ һули дайим мәккәм  болғачқа, Бир дөләттә инақ   яшар йүз милләт. Биләкләргә Вәтән күчи толғачқа, Әл дилида – яхши нийәт, пак тиләк. Йол көрсәткәч Нурсултандәк  данамиз, Қазақстан алға қәдәм ташлайду. Узақ өмүр сүрсә Башчи панамиз, Йәнә талай утуқларға башлайду. Ана тилим – амитим Ана тилим, сәнғу мениң байлиғим, Сәндин көрдүм яхшилиқниң барлиғин. Қир-сириңни мән үгинип,  билим еп, Бүгүн саңа шеиримни арнидим. Ана тилим – махтинишим, ғурурум, Сениң билән бу аләмни тонудум. Анам сүти билән тәнгә тарқиғач, Ана тил дәп соқар жүрәк томурум. Ана тилим – сәнғу мениң амитим, Жирақларға көзләп учар қанитим. Тумар етип пүксәм сени бойнумға Пүкүлмәйду һәргиз мениң қамитим. Йеңиш күни Бүгүн мәйрәм, бүгүн чоң той, хошаллиқ, Кочиларда шанлиқ мәйрәм башланған. Һәммә адәм, барчә инсан һәттаки, Тәбиәтму гөзәл болуп ясанған. Әйнә, ялғуз Савут бовай ветеран, Мәйдисигә орден,   медаль қадиған. Қанлиқ җәңдин көзи кор  боп қайтсиму, Яхши күнни әвлатларға атиған. Уруш кимни тәшвишләргә салмиди?! Һә, урушта әсли рәһим бармеди? Өткән күнни бовиларға әслитип, Әскә салғум кәлмәс еғир ярини. «Намаз дөңгә» жиғилипту барлиғи, Һәдә-сиңил, ака-ини, қериндаш. Тойлап қайтти Ғалибийәт күнини Җәм болушуп бүгүн   жутта қери-яш Елимизда течлиқ болсун һәрдайим, Дәп учардуқ ақ кәптәрни асманға. Достлуқ билән биз бирликни сақлисақ, Шуниң өзи сөләт берәр җаһанға! Достлуқ – түгимәс ғәзнә Икки инсан бир-бирини чүшинип, Қәдирләйду достлуқ болса арида. Ятқа әмәс, өзара һәм ишинип, Охшап қалар дутарниң  қош тариға. Әгәр достлуқ мәккәм болса арида, Икки хәлиқ инақ яшар мәңгүлүк. Қанаәт қип шу байлиқниң бариға, Йеңәр қанчә кәлсиму һәм кәлгүлүк. Һәй, бурадәр, достлуқ  улуқ, қәдирлә, Еһтиятлиқ билән һаман сақлиғин. Садиқ болғин достқа бәргән вәдигә, Достлуққа һеч бепәрвачә бақмиғин. Тәғдир ОКТЯБРОВ, М. Җәлилов намидики Кәтмән оттура мәктивиниң 11-синип оқуғучиси. Уйғур наһийәси. Ана тилим Әсли мениң амитимғу –уйғур тилим, Униң билән мәңгүлүккә йоруқ дилим. Ана тилда чиқти дәсләп «Ана» сөзи, Әшу тилда мән үгәндим  илим-билим. Ана тилим билән дайим махтинимән, Өз тилимни йоқитиштин сақлинимән. Бар достлирим әшу тилда сайрап турса, Өтәр хушхой бу балилиқ чағлирим һәм. Өз миллитим өзгә тилдасөзләп қалса, Өткүзимән ғәмдә күндүз-кечини мән. Келәчәкни башқа тилда көзләп қалса, Бу илләткә чидимаймән, ечинимән. Тилим барда яшар, яшнар уйғур хәлқим, Шуғу мениң махтинишим, ғурур, бәхтим. Гәр сақлисақ бүгүн улуқ тилимизни Әвладимиз қийналмастин тонар тәктин. Уйғурум – ғурурум Махтинимән әсли өзәм билип қал, Уйғур дегән улуқ хәлиқ пәрзәнди. Һөрмәт билән төргә  башлап шаирин Қәдир тутқан шеир билән ғәзәлни. Өз саниған хәлқим ятни, өзгини, Ейтқин қайси мәшәқәткә төзмиди. Җай-җайларда мусапир  боп жүрсиму, Келәчәктин үмүтини үзмиди. Тарихида мөҗүзиләр яратти, Бар аләмгә муқамини яңратти. Барчә хәлиқ билимигә таң қелип, Нәғмисини һөзүрлинип аңлатти. Сәрәмҗандур һәр уйғурниң өйлири, Һойлисида хуш пурақлиқ гүллири. Амма, әпсус, шундақ улуқхәлиқниң Хиял билән өтәр күндүз, түнлири. Бу хәлқимни талай синақ тавлиған, Дәпсәндә қип қәдрини һәм ғурурин. Жүригидә үмүт оти лавлиған, Келәчиги парлақ болсун уйғурниң. Гүлзарәм ИБРАГИМОВА, Чоң Чиған оттура мәктивиниң 11-синип оқуғучиси. Панфилов наһийәси. Aна тилим-амитим Ана  тилим байлиғим, Һә дәп сени  аңлидим. Сениң билән  өлчинәр, Һаятлиғим  барлиғим. Анамниң әлләй нахшиси, Муқамниң әң яхшиси. Ана тилда ейтилғач, Тәвритәлмәс башқиси. Ана тилим — амитим, Пәрваз қилсам қанитим. Өзәң дайим бар болсаң, Егилмәйду  қамитим. Шаир  унтулмас Ана, Вәтән, Тәбиәт, Күйләр униң мавзуси. Мәңгү сөйгү муһәббәт, Еди шаир арзуси. Тулпар болуп йерип топ, Әдәбиятқа қетилди. Шеирлири нахша  боп, Әл еғизида ейтилди. Чақмақ кәби өткүр сөз, Көк асманда чақниди. Илһам өчти тәгди көз, Яшлиғиға  бақмиди. Болса әгәр ғәзәлхан, Атмиш бәшкә  кирәтти. Дәрдимизгә  боп дәрман, Аримизда жүрәтти. Амал қанчә, миң әпсус, Аримизда йоқ өзи. Әвлатларниң ядидин Унтулмайду гәп-сөзи. Дилимиз  бир Қазақстан гүл  бостан, Достлуқ  қуши  сайриған. Барчә  милләт һур  яшап, Гүлләп  әркин  яйриған. Қанчә  милләт бир болуп, Дадил  қәдәм  ташлидуқ. Қериндаш  боп  достлишип, Парлақ һаят  башлидуқ. Һәммимиздә бир мәхсәт, Мәңгүлүк әл болимиз. Сөзимиз бир, бир мәхсәт, Айрилмас һеч  йолимиз. Бир хәлиқ, бир мәмликәт, Томури бир тилимиз. Шуңа бәлким һәрдайим, Охшаш  бизниң  дилимиз. Садиқҗан СИДИҚОВ Ширин оттура мәктивиниң 7-синип оқуғучиси.  Уйғур наһийәси. Яшна, Қазақстан! Гөзәл елим, гүлбағстан, Қазақстан! Кәң қойнуңда түрлүк милләт яшайду. Әмгәк етип һәр кәсипниң вәкили, Мәңгү достлуқ бөшүгини ясайду. Шу бөшүкни тәвитиду анилар, Әлләй әткән нахшиси һәм аңлинар. Умумхәлиқ – бир мәмликәт– бир тәғдир, Яш қәлбимдә шу мисраларядлинар. Охшитимән кәңлигиңни аниға, Тапқинини айимиған балидин. Атилардәк мәғрур сениң тик қәддиң, Синақ кәлсә һеч қачмиған явидин. Әмгәк әтсәм дегән барғу нийитим, Пәхирләнсә дәймән Вәтән мән билән. У күнләрғу һазир жирақ  вә лекин, Бүгүн билсәң махтинимән Сән билән. Яшна, яша бар болғин сән, Қазақстан, Һәвәслинип қарар саңа йәр йүзи. Чин қәлбимдин саңа атап шеир яздим, Қобул қилғин мән уйғурниң аддий қизи! Айсәнәм ИЗБАҚИЕВА, Илия Бәхтия намидики 3-уйғур оттура мәктивиниң 9-синип оқуғучиси. Уйғур наһийәси. Ана жут Ана жутум Байсейит, Улуқ ипәк йолида. Талай әзиз оғланлар, Өсти қутлуқ қойнида. Атишиду жутумни, Шаирларниң жути дәп. Әл ғемида, ишқида, Лавлап янған оти дәп. Адәмлири меһмандост, Шөһрәт қучқан әмгәктә. Чүшсә әгәр башқа ғәм, Тәң көтирәр бир сәптә. Шуңа ана жутумни, Улуқлаймән, күйләймән. Хизмитидә боп кейин, Хошаллиққа бөләймән. Ана тилим Ана тилим — байриғим, Пүтмәс ғәзнәм — байлиғим. Амитим вә сөлитим, Иптихарим, дөлитим. Күйләп сени өтимән, Ой-хиялға чөкимән. Қаричуғидәк көзүмниң, Асрап дайим күтимән. Махмут бовам тилисән, Хас Һаҗипниң дилисән. Һәсрәт чәксәм муңлинип, Шат яйрисам күлисән. Сән бар үчүн өлмәймән, Томур тартип көкләймән. Пәхир тутуп, қәдирләп, Мәңгү сени күйләймән, Чоққиларға өрләймән. Баһар кәлди Баһар кәлди, кәлди баһар, Өлкимизгә қәдәм ташлап. Қушлар кәлди, кәлди қушлар, Йеңи өмүр сазин башлап. Баһар кәлди гүл чечәккә, Орап пүткүл дияримни. Қарап мошу көрүнүшкә, Хошал чалдим мәнму сазни. Гүлзадәм ӘРКИНОВА, И. Тайиров намидики Байсейит оттура мәктивиниң 5-синип оқуғучиси. Әмгәкчиқазақ наһийәси. Ана тилим – амитим Ана тилим – амитим, Башқа қонған бир бәхтим. Өз тилимда сөзләткән, Қазақстаним бил пәхрим. Һөрмәтләймән һәрдайим, Ана тилни анамдәк. Пурсәт бәргән елимни Қәдирләймән панам дәп. Устазим Елип келип мәктәпкә Апам мени қалдурди. Дилимға билим чириғини Әзиз устаз яндурди У үгитәр савақни Бизгә һәргиз зерикмәй. Билмәй қалсақ, бәк силиқ Чүшәндүрәр терикмәй. Рәхмәт дәймән устазға Еринмәстин үгәткән. Мениң қәлбимни Билим билән  гүлләткән. * * * Апам билән дадамниң Сөзин дилда сақлаймән. Яхши оқуп мәктәптә, Үмүтини ақлаймән. Парвиза АБДРИМОВА, Маливай оттура мәктивиниң 3-синип оқуғучиси. Әмгәкчиқазақ наһийәси.