• Замандаш
• 30 Қазан, 2014

Һаятқа муһәббәт

Чулуқай — Өсәк дәриясиниң бойидики бирлиги ярашқан, тирикчилиги йолға қоюлған әмгәкчан хәлиқниң ават макани, уйғур шаири Абдукерим Ғәниев, академик Турған Сопиевниң киндик қени төкүлгән жут. Мошу жутниң сүйини ичип, тописини тозитип, балилиқ чеғини беғәм өткүзгән, аңлиқ һаятини билим саһасиға беғишлап, бала тәрбийиси билән биллә гөзәлликни дост тутқан Асийәм Мусаеваниң тәғдир қийинчилиғиға бойсунмиған, ирадиси мәккәм инсан екәнлигини алаһидә мәғрурлиниш илкидә тилға алғумиз келиду. Ата-бовилиримиз «Бала-қаза көрүнүп кәлмәс, пут-қоли саңгилап...» дегәндәк, 2009-жилниң ноябрь ейида Асийәмниң һаятида болған паҗиәлик вақиә жутдашлириниң жүригини тәврәткән еди. Йолдиши Хәрсән тирикчилик йолида шәхсий егилигидә йетиштүргән көмүқонақ денини өткүзгили кәткән чағда, өй ишлири билән шуғуллинип жүргән Асийәм малға чөп беришкә қораға чиққанда, туюқсиз сийирниң мүңгүзи көзиниң қаричуғиға тегип, зеһнини җараһәтләйду. Бу вақиәдин кейин Асийәм йоруқ дунияни көрүштин мәрһум болсиму, униң һаятқа болған муһәббити, гөзәлликкә интилиши алға дәвәт қилди. Давалиниш җәрияни узақ вақит давамлашсиму, тәғдир тәқәзисиға тән бәрмәй, барлиқ қийинчилиқни йеңип чиқти... Әмгәксөйгүч, тинимсиз аддий дехан Ғоҗәхмәт ака билән татар қизи Наҗия һәдиниң тунҗа пәрзәнди Асийәм кәң үзүмзарлиқ, әтрапи гүлзарлиқ һойлида кичигидин гөзәлликкә интилип, китап оқушқа бәк хумар, сәнъәтни сөйидиған болуп өсти. Мәктәптә оқуп жүргән чағлиридинла әдәбиятни наһайити яхши көрәтти. Хелил Һәмраниң «Гүләмхан», Исмайил Саттаровниң «Һур бағ қизи» поэмилирини сәһниләрдә бабиға йәткүзүп ядқа ейтатти. Яркәнт шәһиридики Хелил Һәмраев (илгәрки Киров) намидики оттура мәктәпни әла баһаларға түгитип, Ташкәнт шәһиридики башланғуч синип муәллимлирини тәйярлайдиған техникумға оқушқа чүшиду. Уни тамамлиғандин кейин Пәрғанә вилайитидики Зилха йезисида әмгәк йолини башлайду. Сәнъәтни чин дилдин сөйгән, нахша ейтиш қабилийити жуқури Асийәм техникумда оқуп жүргән чағлиридиму «Зилалә» ансамблида уйғурчә, өзбәкчә нахшиларни иҗра қилип жүрди. Өз жутиға қайтип кәлгәндин кейин устазлиқ йолини Чулуқай йезисида давамлаштуриду. Башланғуч синипларға қазақ, уйғур, рус тиллиридин дәрис бериду. Өз кәспини сөйидиған муәллимә балиларға билим бериштә бар күчини айимай сәрип қилиду. Асийәм Мусаеваниң әмгигиму жуқури баһалинип, бирнәччә қетим вилайәтлик, наһийәлик билим бөлүмлириниң тәшәккүрнамилири билән тәғдирләнди. Асийәм мәктәптә бирнәччә әвлат вәкиллирини тәрбийиләп чиқарди. У өйдиму меһриван ана, вападар яр болуп, йолдиши Хәрсән иккиси төрт пәрзәнтни өстүрүп, әл қатариға қошти. Наһайити келишкән, қәләм қашлиқ, ақ үзлүк, бир қариғанда адәмни мәһлия қилидиған Асийәм бешиға чүшкән еғир паҗиәдин кейинму мискинликкә берилмәй, ирадисини чиң тутқан һалда өз аилиси билән бәхитлик һаят кәчүрмәктә. У бийил 60-баһарини қарши алди. Инсанниң тәғдиргә бойсунмаслиғиниң есил үлгиси болған жутдишимизға мустәһкәм саламәтлик, узақ өмүр, аилисигә хатирҗәмлик тиләймиз.   Ханум САДИҚОВА. Панфилов наһийәси.