• Яднамә
• 06 Тамыз, 2015

Анамни әслигәндә

Һәрбир адәм үчүн дуниядики әң қиммәт инсан — у ана. Ана бала туғулған күнидин башлап уни өзиниң муһәббитигә бөләйдиғанлиғи ениқ. Биз дәсләп аниниң қолида, кейинирәк аниниң қолини тутуп һаятқа қәдәм ташлаймиз. Бизниң аилимиздиму әң улуқ инсан анимиз Нурумсахан Новәрова болидиған. Анимиз бизни тәрбийиләп, билим берип, қатарға қошти. У пүткүл аңлиқ һаятини журналистика саһасиға беғишлиди. Анам Ташкәнт шәһиридики Оттура Азия дөләт университетини пүтирипла «Коммунизм туғи» (һазирқи «Уйғур авази»)  гезитиниң тәһриратиға ишқа орунлашқан екән. Мениң билишимчә, уйғур аяллири арисидин чиққан дәсләпки журналист аялларниң бири. У дәвирләрдә гезит тәһриратида тонулған язғучи-шаирлар ишләйдиған. Һазир ойлисам әшундақ улуқ инсанларниң арисида ишләш анам үчүн оңай болмиған болса керәк. Анам мақалилирини кечидә йезишни адәткә айландурған еди. Бәзидә кечилири охинип, қариғинимда анам техичила үстәл үстидә әмгәк қилидиған. У көплигән мәхсус сәһипиләрни, җүмлидин гезитта «Висал» ханим-қизларға беғишланған мәхсус бәтни чиқиришниң тәшәббускари болған еди. Мениң билишимчә, «Висалға» наһайити нурғун хәтләр келидиған. Анам һәрбир хәтни оқуп униң муәллипигә җавап беришни унтумайдиған. Кичик пәйтлиримдә дайим гезит тәһриратиға беришни яқтураттим. Тәһриратқа кәлгинимдә дәсләп машинисткилар бөлүмигә кирәттимдә, Бувайшәм, Алийәм, Заһидәм, Гүлбәһрәм вә Санийәм һәдиләрниң машинкида ишләватқини көрүшкә алдираттим. Мәнму бош турған машинкиға олтиривелип, өзәмчә бир нәрсиләрни бесип кетәттим. Анам новәтчиликкә чүшкән пәйтлирини наһайити өч көрәттим. Новәтчиләрниң бөлүми  төвәндә, басмихана станоклири орунлашқан қәвәттә болидиған. Бәзидә новәтчиләр кечиси саат он иккиләргичә ишләйдиған. Мән ухлап қалсам журналист акилирим авайлап ятқузуп қояттикән. Анам мошу коллективта 40 жил әмгәк қилди. Мана бәш жилдин буян йенимизда анимиз йоқ. Маңа дәсләптә у жирақ бир йәргә меһманға кетип, бир аздин кейин қайтип келидиғандәкла билинәтти. Жиллар өткәндин кейин бу җудалиқниң еғир һәқиқитини чүшәндим. Һазир анам билән өткән һәрбир күнни сеғиниш илкидә әсләймән. Маңа, йәни қиз сүпитидә, анамдин айрилиш бәк қийин болди. Чүнки анам иккимиз һәм сирдаш, һәм муңдаш едуқ. Һәр күни иштин қайтқанда өйгә алдираттим. Чүнки, өйдә анам мени күтидиған. Ишта сәл кечикип қалсам у телефон қилип, чапсан келишимни җекиләйдиған. Һазир шу күнләр қайтмас болуп кәтти. Бәзидә анамсиз өйимиз бош қалғандәк билиниду. Қәлбимизни болса, пәқәт, сеғиниш һиссиятлири егилимәктә. Бу җудалиқниң отини  улуқ Алладин анимизниң иманини йолдаш қилип, ятқан йерини җәннәттин қилғайсән дәп  қилған дуалиримиз билән бесишқа тиришиватимиз.

Диләрәм ТОХТАХУНОВА.

Алмута шәһири.