• «Уйғур авазиниң» сәйилгаһи
• 25 Наурыз, 2016

Яшлиғимни вәйран қилдиң әй, телефон

Интернет — қошақ Яшлиғимни вәйран қилдиң әй, телефон, Әқли-һошумни һәйран қилдиң әй,  телефон. Китап чүшмәс қоллиримдин  орун алдиң, Һаятимни бәрбат қилдиң әй,  телефон.Сениң билән қизғин һаят башлавәттим, Йенимдики достлиримни ташлавәттим. Телефон пулум вә яки тор түгәп кәтсә, Саңа атап ач жүрсәмму хәшләвәттим. Кечә-күндүз қоллиримдин чүшмидиң йә, Сениң билән көктә бир рәт учмидим йә. Қолум бармас сени қоюп башқа ишқа, Өзәмчә шу қол илкимдә пүтүн дуния. Янфон ойнап кесип өтти йолни бири, Ғарас қилип, учуп кәтти хелә нери, Демәк, Алла ғәзәп қилди  бу қилмишқа, Һеч қанчә әмәс, қәдирләйли  биздә бери. Ечишмамду жүрәк  өткән өмриңизгә, Шәйтан чиқса көңүл тәхти төриңизгә. Қандақ чидап туралайсиз  ғәпләт басқан, Әһмийәтсиз, лаяқәтсиз  күниңизгә. Телефон дәп бир дунияға  чөкүп кәттим, Ундин башқа ишим йоқтәк өтүп кәттим, Ата-ана мәндин  күткән үмүтләрни, Шу сәвәплик бара-бара   унтуп кәттим. Достларара барди-кәлди йоқап кәтти, Чүнки салам телефонда  болуп кәтти. Дост-қериндаш, уруқ-туққан нәдә қалди, Телефонға йеңи тордаш  толуп кәтти. Анам деди бәкму узақ йоқап кәттиң, Һә, җан ана, сәл алдираш болуп кәттим. Җапакәшләр биз  үчүнла яралғанму? Дәп қалмайли ана, дада, нәгә кәттиң! Ойғинайли, чүшкүнлүктин  ойғинайли, Пән-маарип йоллириға атлинайли! Ташлап телефон, елип қолға китап-қәләм, Нәтиҗимиз билән яйрап  шатлинайли! Муәллипи бәлгүсиз.