• Һасан-һүсән
• 21 Сәуір, 2016

Нанни қәдирләйли

Нан – һаят  мәнбәси. Униңсиз  паравән  турмушни  тәсәввур  қилиш  мүмкин  әмәс.  Дәстихинимизниң  бәрикити  болған  нанниң қандақ  җапа-мәшәқәтләр  билән  барлиққа келидиғанлиғини  һәммә  кишиләр  бирдәк  биливәрмәйдиған охшайду. Мундақ  дейишимниң  сәвәви, хелә  һаятий  тәҗрибигә  егә,  бешидин  иссиқ-соғни көп өткүзгән  бир кишиниң  нанни  дәссәп  өтүп  қәткәнлигини  көргәнмән. Әлвәттә,  һәммә адәмләр ундақ әмәс.  Һәр һалда,  әпсуски,  әйнә  шундақларниң учришип  қалидиғанлиғи  ечиндуриду.  Мундақ  чағларда  мөтивәрләрниң «Молчилиқни яритиватқан де­хан­ниң әмгигини   қәдирләңлар»,  дегән пәнди-несиһәтлирини ихтиярсиз ядимға алимән.