• Қәлб нидаси
• 05 Желтоқсан, 2016

Бевақит тозуп кәткән гүлимиз

Пешанимизгә йезилған тәғдирдин һечқачан қечип қутулушқа болмайдекән. 4-ноябрь күни қериндишимиз Муратҗандин мәңгүлүккә айрилип қалдуқ. Униң тәсадипи өлүми һәммимизни қаймуқтуруп, паракәндиликкә селип қойди. Муратҗан Мәмәт оғли Алаев 1974-жили 22-июльда дунияға кәлгән. Оттура мәктәпни тамамлап, ата кәспигә бәкму қизиқип, барған оқушиға көңүл бөлмәй, механизатор кәспини таллиған. Шуниңдин бери та бақилиқ болғичә өз кәспини сөйүп, бир бешиға үч техникиниң һөддисидин чиқип, жутниң хизмитини шәрәплик атқуруп жүрди. Қериндишимиз Мурат йәңгәм Гүлмира билән 16 жил аилә қуруп, тапқан оғли Меһирдин билән қизи Ханәм бир күнниң ичидә чоң болуп, «атам» дәп бозлап қалди. Көңлигә аян болуп, аилисини җапа тартип қалмисун дедиму, билмидуқ, у бу жил бәкму алдираш пүткүл тирикчилигини сәрамҗан пүтирип, өйлирини заманивий роһта җөндәп, пәдәзләп, интайин чирайлиқ ясиған еди. Исит, униңға шу өйлиридә турушқа, һәтта бир жил қишлашқиму буйримиди. У күни биз зар қахшисақ, баққан иштлириму һувлап, ғазлири ғақилдап, өдәк, кәптәр, бөдүнилири муңлуқ сайришип, тошқанлири жүгришип, уни ахирқи сәпәргә узитип, жиғилған жутни һәйран қалдурушти. Мәрһум җан-җаниварларни бәкму яхши көрәтти. Ишләп һерип-ечип кәч кәлсиму, әтигәнлиги сәһәрдә улар билән муңдишатти. Қериндишимиз Муратҗан әмгәктә тавлинип өскәчкә, еғир-бесиқ, тиришчан, бирәсиниң көңлини рәнҗиткән әмәс. Иш баби билән жутқа кәлгән мусапирларға пана болуп жүргән акам уларни меһман қилмиғичә қоюп бәрмәтти. Ата-анисиға интайин кичик пейил пәрзәнт болса, аялиға садиқ яр, балилириға вападар ата, қериндашлириға көйүмчан инсан болған. Жиғлиғанға ахирәтлик болғанлар қайтип кәлмәйдекән. Дадимиз техила «Ишәнмәймән» дәп жиғлиса, анимиз «Бевақит тозуп кәткән гүлүм мениң...» дәп зар қахшаватқиниға мана 40 күн болди. Бақилиқ болуш биз, инсанларниң, бешимизда бар вақиәдур. Лекин қериндишимизниң яшлиғи, җапа тартип һалавәт көрмигини бизни қан жиғлитиду. Акамниң йоқлуғи бизгә күндин-күнгә билинмәктә. Муратҗан, сениң дайим күлүмсиригән ярқин қияпитиң, ейтқан һәрбир сөзүң қәлбимиздә мәңгү сақланғуси. Гүлнадәм АЛАЕВА. Дартамту йезиси, Уйғур наһийәси.