• Билип қоюң
  • 06 Сәуір, 2017

Сағламлиқ һәққидә һекайәтләр

Лоқман һаким мундақ дәйду: «Һәй оғлум, қосиғиң тойсиму, йәнә үстигә зорлап йемә. Тоқ қосаққа зорлап йегәндин көрә, тамақни иштқа төкүп бәргән соваплиқтур. Чүнки көп йейиштин дил көзи тутулиду, қәлбни қара дат басиду, һәрхил кесәлликләр пәйда болиду».

Абдулһәқ ибн Сәйпидин мундақ дәйду: «Билгинки, бәдәнниң күчи тамақ билән, демәк, һәрбир адәмгә тамақ йейиш зөрүр. Бирақ һаҗәткә яриша йейиш керәк. Зорлап һәддидин артуқ йейилсә, бу һайванлар хислитигә айлиниду. Тамақни шу дәриҗидә йейиш керәкки, таки тениң ойлаш вә һәрикәт қилишқа қадир болсун».

Әбу әли Муһәммәд мундақ дәйду: «Бир күни Нушриван Юнандин: «Әң яхши һаят қандақ һаят?» дәп сорап қалди. «Әң яхши һаят — саламәтлик вә хатирҗәмликтә өткүзүлгән һаят», дәп җавап бәрди Юнан.

 Бир киши Сократқа: «Сән дунияниң немәтлиридин өзәңни беһөддә мәһрум қилғансән?» дәп қалди.

— «Немәт» дегән немә? — дәп сориди Сократ униңдин.

— Семиз бәррә гөш йейиш, шарап ичиш, чирайлиқ кийиниш, гөзәлләр билән ишрәттә болуш, — деди у киши.

— Бу немәтләрниң һәммисини чошқа, маймун вә жиртқуч һайванларға охшаш кишиләргә тәғдим қилдим. Мундақ типтики кишиләр өз қосиғини һайванларниң қосиғидәк томпайтиду, роһий имаритини тикләшниң орниға җисманий имаритини тикләйду, — дәп униң сөзигә изаһ бериду Сократ.

Әбу Бәракәт мундақ дәйду: «Бир тевип бир улуқ адәмниң алдиға келип: «Мән саңа үч нәрсә елип кәлдим, бу үч нәрсә сәндин башқа кишигә әрзимәйду» дәпту.

— Улар немә? — дәп сорапту улуқ киши.

— Биринчиси — дәпту тевип, — чач бояйдиған бояқ, буниң билән чечиңни бойисаң, та өмрүңниң ахириғичә чечиң ақармайду. Иккинчиси — һәзим дориси, уни истимал қилсаң, һәрқандақ еғир тамақ йесәңму чапсанла һәзим болиду. Үчинчиси — шундақ әҗайип дорики, уни йесәң жигитлик дәвриң қайтип келиду.

Тевип сөзлирини түгәткәндин кейин, улуқ киши тевипқа мундақ дәпту:

— Сән елип кәлгән чач бойиғи — алдамчилиқниң тухуми, мәғрурлуқниң нишани. Өзи қерисиму яшларниң қилиғини қилиш адәмгә ярашмайду. Қериған адәм үчүн ақарған чачму зенәттур. Мән ақ чачлиримни қара зулмәткә тегишмәймән. Сән ейтқан һәзим дорисиға кәлсәк, мән көрүнгәнла тамақни сүрүштә қилмай йәйдиған адәм әмәсмән. Мениң шиарим — аз йейиш, йегәндиму мән ашқазиним һәзим қилалайдиған тамақларни йәймән. Үчинчи дориға кәлсәк, бу дора шәһвәт бәдәнлири болған ахмақ адәмләргә керәк. Өзиниң зөрүр вә соваплиқ ишлирини ташлап қоюп, күн бойи хотунлар әтрапида хошамәт қилип жүридиған әр — бәхитсиз әр.

Улуқ кишиниң сөзлирини аңлиған тевип башқа гәп-сөз қилмай кетип қапту...

480 рет

көрсетілді

0

пікір

Біздің Telegram каналына жазылыңыз

алдымен сізді қызықтыратын барлық жаңалықтарды біліңіз

Уйғур авази

21 Сәуір, 2021

Жүктеу (PDF)

Редактор блогы

Ершат Моллахун оғли ӘСМӘТОВ

Редактор блогы