• Қәлб нидаси
• 17 Шілде, 2017

Турсун муәллим

Мошуниңдин қириқ күн илгири көйүмчан бовимиз Турсун 88 йешида бақи дунияға сәпәр чәкти. Һечбир бәндә өзиниң йеқин адимини өлүмгә қиймайдекән йәнә азирақ болсиму яшиса дәп үмүт қилидекән. Язлиқ тәтил башлиниши билән һәммә нәвриләр топлишип, момам билән бовамниң  кәң қоралиқ, мевилик салқин беғи бар берикәтлик өйигә – Қирғизсайға алдираттуқ. Өзиниң җиддий мүҗәзи, тәләпчанлиғи билән пәриқлинидиған  Турсун муәллим  бизни – нәврилирини көргәндә қин-қиниға  патмай хошал болуп, қучақ ечип қарши алатти.  25 нәврисини  узун җозиниң әтрапиға олтарғузувелип, әһвалимизни соратти. Момамниң  йоған очақ-қазандики мейизлик тамиғи пишқичә, биз бовамниң пайдилиқ нәсиһәтлирини тиңшаттуқ. У һәрбиримизниң мүҗәзи яки һәрикитидин хуласә чиқирип, еринмәй, алайтән нәсиһәт қилидиған. Яман кишиләр яки ярамсиз адәтләрни мисал кәлтүрүп тәрбийә беришни адәт қилған еди. «Һәр қандақ иш қилғанда, мәйли ким болмаңлар, тоғра йолда меңиңлар, инсаплиқ болуңлар, яхшиниң яхши тәрипини үгиниңлар, яманлиқтин жирақ болуңлар» дегән сөзләрни тинмай тәкрарлатти. Кәчқурунлиғи момам иккиси бизниң тәйярлиған концертимизни көрүп, бәһирлинип күләтти, раһәтлинәтти. Мениң нахша-уссуллиримға қизиқип, «артист боламсән, қизим?» дәп соратти. 8-март туғулған күнүм болғачқа,  бовам мени «мәйрәмлик қизим, анилар мәйримидә соға қилған қизим» дәп әркилитәтти. Саз-нәғмини яхши көрсәмму, мениң көңлүмгә бовам охшаш  җавапкәр устаз болуш арминим кичигимдинла жуғирилип кәткән еди.  Мән бовамдәк аддий, лекин җиддий, тәләпчан муәллим болушни арман қилип өстүм һәм шу арман бүгүн мениң йәткән утуқлиримниң асаси болди дәп ойлаймән.  У уйғур синиплириниң йепилип кетиш ховупи туғулғанда өз миллити үчүн сәкпарә болуп, кечә-күндүз шуниң йолида маңған җанкөйәр болған еди. Бовам әсли  агроном болушни арман қилған екән. «Немишкә өз арминиңни қоғлап маңмидиң, бова?» дәп соримиғиним үчүн һазир «хәп» дәймән. Мүмкин, уруштин кейинки дәвирдә муәллимләр йетишмигәнликтин, жутниң ғемини қилип, шу кәсипни таллавалдимекин дәп ойлаймән. У һаятида агроном болмисиму, өз беғида вә дәм елишқа чиққандин кейин  шу орунланмиған арминини рояпқа чиқарди. У жут мөтивәри, жигитбеши сүпитидә йезиниң гүллинишигә бир кишилик һәссисини қошти, «Уйғур наһийәсиниң Пәхрий граждани» аталди. Һаяти беһөддә өтмигән қәдирлик устаз, көйүмчан ата, меһриван бовимизниң ятқан йери җәннәттә болғай. Амин! Рәна МӘХПИРОВА.