• Яднамә
• 07 Қыркүйек, 2017

Яхшидин нам қалиду

Күндилик тирикчилик ғеми билән вақитниң чапсан өтүп, өзәңниң яшанғиниңниму сәзмәй қалидекәнсән. Ойлисақ, бийил  Яркәнт шәһиридики Молотов (һазирқи Ы.Алтынсарин) намидики қазақ оттура мәктивини тамамлиғанлиғимизға атмиш жил бопту. Синипдашлиримизниң алди һазир һаятиниң сәксининчи даванидин алқиди. Мошу мәнзилгә кәлгәндә талай қәдинас достлардин айрилдуқ, тәғдирниң язмиши шундақ болди. Шуларниң бири — Абдурешит Имәр оғли Һапизов. Һаятиниң 76-даваниға көтирилгән чеғида биз билән мәңгүгә видалашти. Әгәр аримизда болғинида бийил униңму шанлиқ 80 яшлиқ тәвәллудини җуғиҗәм нишанлап өткән болар едуқ. Абдурешит Имәр оғли Яркәнт тәвәсидики Қорғас йезисида 1937-жили туғулған. Униң балилиқ вә яшлиқ чағлири Киров намидики колхозниң Алтөй вә Чоң Чиған йезилирида өтти. Ата-аниси Имәр ака вә Зәйнәпхан һәдә йеңи заманниң йеңилиқлириға паал арилашқан, қәйәрдә болмисун, өзлириниң әстаидил әмгәклири билән из қалдурған инсанлардин болди. Абдурешит 1957-жили оттура мәктәпни пүтәргәндин кейин Вәтән алдидики борчини өтәп қайтиду. Андин Шәрқий Қазақстан вилайитидики озуқ-түлүк вә санаәт техникумида оқуп, қолиға диплом алғандин кейин йолланма билән Талдиқорған вилайити Гвардия наһийәсигә ишқа әвәтилиду. Наһийә мәркизи Қоғали йезисидики май заводида кәспи бойичә әмгәк паалийитини башлайду. Шу жиллири жутдиши Бибинур Мусаева билән аилә қуруп, шу мунасивәт билән Киров намидики колхозға қайтип келип, әмгәк паалийитини давамлаштуриду. Абдурешит кадрлар бөлүмигә ишқа орунлишиду. Шундақла бу жиллири иштин қол үзмәй Алмута йеза егилиги институтини тамамлап, агроном мутәхәссислигини егиләйду. Шу жиллири Панфилов наһийәсиниң деханчилиқ саһасини риваҗландурушқа қаритилған ишлар қизғин әмәлгә ашурулувататти. Болупму баһалиқ зираәт көмүқонақ өстүрүшкә вә униңдин мол һосул йетиштүрүшкә барлиқ күч, мүмкинчиликләр сәпәрвәр қилинғанди. Бәзи егиликләрдә, җүмлидин «Октябрь» совхозида көмүқонақ мәйдани аз, шуниң билән биллә һосулдарлиғи төвән еди. Буни нәзәрдә тутқан наһийә рәһбәрлиги алий билимлик мутәхәссис Абдурешит Һапизовни мәзкүр егиликниң баш агрономи хизмитигә әвәтиду. Абдурешит ишлигән үч-төрт жил ичидә совхозда йеза егилиги зираәтлириниң һосулдарлиғи икки һәссигә йеқин көтирилип, деханчилиқ саһаси риваҗлиниш йолиға чүшти. Деханлар арисидиму наһийәгә тонулған илғарлар йетилип чиқти. Бүвинурму өзигә тегишлик ишини шәрәплик атқуруп, әл еғизиға илинди. Әр-аял әмгәктила шөһрәт қазинип қалмай, йеңи жутдашлириниң арисиға чапсан сиңишип, уларниң сәмимий  һөрмәт-ишәнчисигә еришти. Абдурешитниң аилиси шараитқа бола 1978-жили Алмутиға көчүп келип, әр-аял иккиси чоң карханиларниң бири – «Казсельхозтехника» бирләшмисиниң қоймисиға ишқа орунлишиду. Шундақ қилип, улар бу җавапкәрлик ишниң һөддисидин шәрәплик чиқип, бирнәччә қетим Йеза егилиги министрлигиниң вә бирләшмә мәмурийитиниң Пәхрий ярлиқлирини вә маддий соғилирини елишқа муйәссәр болалиди. Һөрмәтлик дәм елишқа чиққандин кейинму өзлири туруватқан «Көктем-1» мәһәллисидики җәмийәтлик вә жутдарчилиқ ишлириға паал арилашти. Қәдинас ағинимиз Абдурешитниң роһи һәрқачан биз билән биллә. Абдукерим ТУДИЯРОВ. Панфилов наһийәси.