• Шеирлар
• 25 Желтоқсан, 2017

Уйғуруниң үмүт артқан қизимән

Кечәймекин       қәләмдин...   (Китавим йоруқ көргәндин  кейинки ойлар) Һәҗәва, һазир йолумда Көрәлмәсләр көпәйди, Хошаллиққа Хуш шатлиққа Көнәлмәсләр һүрпәйди... Жүрәйму йә Үнүм қатмай бепәрва, Күнүм патқай бекарға. Утулайму яманларға, Қутулайму амал барда? Қандақ қилай, җан хәлқим, Көңүл-дилим бәк ғәмкин. Давасини дәрдимниң, Баһасини қәдримниң Кейин сезәр һә, бәлким... Ичәймекин сәвир сүйин әләмниң, Кечәймекин яки, хәлқим, қәләмдин? Болалмаймән райиңчә Жүрсәм әгәр йол тапалмай адишип, Даванларда достлар билән ятлишип Шуму саңа кериги? Таянғидәк тиригим йоқ, жиқилсам Йеқинлирим йәкләп, чәткә қеқилсам, Өзгиләрниң хиялиға беқинсам. Шуму дилиң тилиги? Саңа муһим лап етип тез өчкиним, (Миллитимдә йоққу дәттим өчминим). Яқмиғиним билән саңа, замандаш, Әлгә һаҗәт өрләп өргә өскиним. Үмүт үзмә Иштин келип кимниду, яр, кайидиң, (Азапланған дил-көңлүңни айидим). Амма, ейтқин мону яқа жутларда, Пана издәп жүримиз қай сайидин. Дил-қәлбиңни сәвир билән бәзлидим, (Роһий һалиң мәнчүн әвзәл, әзизим). Алла бәрсә, аларимиз көп техи Бу өткүнчи өмүр атлиқ ғәзнидин. Ундин көрә келәчәкни арманлап, Артта қалған хуш күнләрни әслигин... Тәпәккүр тамчилири Қийин екән қут чирақниң йениши, Қийин екән тәшна дилниң қениши. Қанат қилип ойни Вәтән қойниға, Кетәр едим кәлсә илһам кемиси. *** Мән бир қуш қанитим қатмиған, Дәрдим аз өмүрдә тартмиған. Амалсиз һәр җайдин данлинип, Вәтәнгә шатлиғим патмиған. *** Сөйсә уйғур әгәр ана-Вәтинини, Пайлап жүрәр дүшмән һәрбир қәдимини. Әзиз хәлқим, улар үчүн шуси әвзәл – Билмәй өтсәк ана топрақ қәдирини. *** Көпни көрди, көпкә мәлум җай-маканим, Қол астида болди һәрхил хан-хақанниң. Гуман болса өтмүшини сорап көргин, Тарих намлиқ әлгә мәлум ақсақалдин. *** Шатлиқ дәмләр дилимизда җош урғай, Ата-бовам роһлириму хуш болғай. Кәң ечилип күткән күнләр ишиги, Җан хәлқимниң хошаллиғи қош болғай. *** Аләм әһли ортақ қайғу-заримизға, Ғурури зор талай қәйсәр наримиз бар. Беғәм инсан тепилмиса аримизда, Арминимиз күтәр чоқум алдимизда. *** Пәрваз қилип талмиғай қош қанитим, Үмүтүм бар, қонар бир күн амитим. Мән ишәнгән хәлқим қоллап турғанда, Яв-дүшмәнгә пүкүлмәйду қамитим. *** Бәхит қуши үркүп чәткә қачмиғай, Хәлқим дайим үмүт билән яшиғай. Қайғу-дәртни нурғун тартти әндизә – Қапиғин қар, чечини чаң басмиғай. *** Җандин өтти ят-явузниң зорлуғи, (Буму бәлки пешаниниң шорлуғи). Әзиз хәлқим, дүшмән үчүн муһими – Көзниң очуқ, амма, дилниң корлуғи. *** Қизим дәп, ишинимән әл қоллайду, Хәлқимсиз назук көңлүм һеч толмайду. Өз хәлқим қоғдиғачқа сәлкин, нурдин, Жүрәккә һәргиз асан кир қонмайду. *** Әмгәк әтсә һосул алар ашлиқтин, Тәләй болса гүл үниду ташлиқтин. Қосақ ачса һеч гәп әмәс әвзили – Сақлинайли, хәлқим, роһий ачлиқтин. *** Сөйәр һәрким ана топрақ, жутини, Жуттин тапар байлиқ, бәхит-қутини. Барчә уйғур бир топрақниң егиси, Бөлмәйличу шу очақниң отини. *** Егиләп сий-һөрмәтсиз төримизни, Бемәзгил қезип бизниң гөримизни. Җан хәлқим, җанға патар шу бир әләм – Йетәкләр өзгиләр өз өмримизни. *** Җан хәлқим жирақта ятқа беқинар, Хошаллиқ, шатлиқта чәткә қеқилар. Мән қандақ бепәрва төзүп-чидаймән, Қеним бир болғачқа җеним сеқирар. *** Хәлқидин кәчкән әрни қут қучмайду, Әл билән биллә яққан от өчмәйду. Ойғақ болсун миллий ғурур, вижданимиз, «Һакланған дәл-дәрәққә қурт чүшмәйду». *** Хәлқимниң аңлиғинә дәрдин, Алла, Яв келәр қанға бояп өлкисини. Бир күни бизгиму һәм бәргин, Алла, Қериндаш қазақ әлниң күлкисини. *** Бирлик тиләп жүргән таза көңүлләрни, Ғәш етип һәм топ-топларға бөлүнмәйли. Қол йәткүзүш әмәлиятта тәс келиду, Тәнһа жүрүп арманларға көмүлмәйли. *** Гәр ойлисаң әл ғемини бириккин, (Бөлүнүшни чәттин байқап зериктим). У дунияда әҗдат тинич ятарму, Бу дунияда инсап йоқта тириктин. *** Башчиларға бағлиқ хәлиқ қәдими, Пухта биләр улар әлниң дәрдини. Амма, әпсус, бирикмигәч өзара, Хәлқим пүкәр ятқа һаман қәддини. *** Бирлигимиз мәккәм болғай, көз тәгмисун Яв-дүшмәнләр риштимизни үзәлмисун. Ишәнч билән бақсақ парлақ кәлгүсигә Үмүтлүк дил беғимизға күз кәлмисун. *** Һалал әмгәк етәр мениң адил хәлқим, Баяванни бағ етишкә қадир хәлқим. Жүригимдин тамчә-тамчә аққан яшни, Пәқәт өзәң тохтитишқа қабил, хәлқим. *** Әлни сөйгән әҗдадимниң изимән, Зиммәмдики вәзипәмни сезимән. Бу һаятта, әзиз достлар, муһими – Уйғурумниң үмүт артқан қизимән... *** Әмәлдә нутуқ әла әһди билән, Һәр инсан келип чиқиш тәкти билән. Келимән мән иссинип бу өмүрдә, Җан хәлқим, жүригиңниң тәпти билән. *** Өзгиләрни зоқ әйлитәр дара өзәң, Әзиз хәлқим, улуқ һәмдә дана өзәң. Ишинимән саңа гоя сәбийиңдәк, Даванларда дәрт-муңумға дава өзәң. *** Әл дилиға йетәр чиқса дилдин гәп, Олтиримән тәшна болуп илһамға. Өз хәлқиңгә һаман хизмәт қилғин дәп, Қулиғимда анам салған сирғам бар. *** Әгип қалса булут әгәр бешимда Түрлүк болар ятларниң көзқариши. Әң муһими, хәлқим қоллар қешимда Һәркимгә, дост, әзизғу өз балиси. *** Раст, һазирчә тозисиму тәхтимиз Бирдәк болсун көңүлдики әһдимиз. Уйғур болуп яралғанниң өзиму Әзиз хәлқим, башқа қонған бәхтимиз! *** Гәр бөлүнсәк өзгиләргә сәт көрүнәр, Әсли тиләр бизгә шуни ят көңүлләр. Тез бирикип, асримисақ бар байлиқни, Шох вақитниң теқимиға пат көмүләр. *** Ана тилни мирас әтти әҗдадимиз, Улуқ тилим даванларда дәрт көрмигәй. Алла сақлап, кәлгүсидә әвладимиз “Ата-бовам сөзлигән тил” дәп жүрмигәй. *** Қайтурмидим һечкимниң бисини мән, Җан хәлқимниң ихласида иссинимән. Ана тилниң бәкму мүшкүл қисмитидин, Әҗдат роһи алдида раст, қисилимән. *** Зиялилар көп әмәсқу араңларда, Тиригидә азар бәрмәй аяңлара. Бешин қоғдап, ишин қоллап, әзиз хәлқим, Чаққузуп һәм қоймайличу чаянларға. *** Бу аләмниң көпқу сехир-карамити, Болғай аңа һәр инсанниң қанаити. Даванларда аста маңсам таң қалмаңлар, Зиммәмдә бар әлниң тағдәк аманити. *** Бала едим, янда болған қочиғим, Егилидим бүгүн өйниң очиғин. Шу нәрсигә чоқум көзүм йетиду – Ачар хәлқим маңа иссиқ қучиғин. *** Жутдашларниң иҗил-инақ өтәр теңи, Ана жуттин бәзгәнниң, дост, жүтәр чеңи. Интизар боп өз йезамға алдираймән, Жутумму һәм тәшналиқта күтәр мени. *** Әркиләп босуғаңға кәлдим, жутум, Мениму сеғинғансән бәлким, жутум. Жирақта жүрүп йәттим сий-қәдриңгә, Тапмидим меһирни ят әлдин, жутум. *** Бәк сеғинғач пак меһриңни, бақ-қутум, Маңдим йәнә иссиқ издәп панаңдин. Сениң улуқ топриғиңға, ва жутум, Тәри сиңгән атам билән анамниң. *** Нимҗан көңлүм дәрт-әләмдә бозлап талди, Яра дилни көрәлмәсләр тузлап таңди. Бәк сеғиндим, ач қойнуңни, әзиз жутум, Бу жүригим жирақларда музлап қалди... *** Топриғиңға сиңди шохлуқ, ахмақлиқ, Риштим мениң сениң билән бағлақлиқ. Жирақлиди дәп кайима, җан жутум, Саңа болған сөйгүм дилда сақлақлиқ. *** Жирақларда жүрсәң, жутқа көз болисән, Гәр яхшилиқ әтсәң, ятқа өз болисән. Бир бешиңниң қайғусидин ашмиса оюң, Қәдриң жүтүп, әл алдида сөз болисән. *** Мәдәт берип, мени дайим йөлиди жут Айрилғанда ата-анам – түврүгимдин. Сәвир тиләп өз меһригә бөлиди жут Мән миннәтдар әл дәп соққан жүригимдин. *** Күлкәм аз боп, көп төкүлди көз йешим, Хуш-шатлиқни халаттим мән өз бешим. Күтсәмму гәр интизар боп баһар-язни, Көрүп кәлдим бу өмүрниң күз-қишин. *** Cөзләр билән сиздим өмүр сүритин, Алдимиди һәргиз арман, үмүтим. Кечә-күндүз әмгәк етәй еринмәй, Йетәр аңа ирадәм һәм җүръитим. *** Өмүрниң деңизида үзүп баримән, Азду-тола җапасиға төзүп баримән. Қарши чиққан шох долқунлар еқимини, Әл-чамимниң йәткиничә бөсүп баримән. *** Бузалмаймән каж тәғдирниң қамалин, Төзүп көрәй йоққу башқа амалим. Дидарлишиш үчүн ахир кәлдимғу, Сирти пүтүн бу җаһанниң җамалин. *** Янчә йетип қоғлимидим хиялни, Һәмра қилдим қәғәз билән сияни. Тәлимини елип мону өмүрниң, Билип қалдим пайда билән зиянни. *** Җошқун илһам күтүп өтәр түнүм тиләп, Үмүт билән хәлқим турар үнүм кинәп. Өсүп кәлдим мән тавлинип синақларда, Қарши алай җапаниму күлүмсирәп... *** Вақтимизни, әпсус, қайта башлап болмас, Мөҗүзә көп, армансиз һәм яшап болмас. Һәр инсанниң хаһишиға көнмәс өмүр, Хаталиқни бәзән җөндәп-ясап болмас. *** Һәр мәзгилиң қиммәт алтун, яқуттин, Қәдри болмас гәр билмисәң бақ-қутниң. Бу өмүрдә йәткән билән утуққа, Ейтиңлара кимләр озған вақиттин. *** Бу һаятни дәймиз гөзәл, сабаһәт, Җудалиқниң җәбрин биләр җамаәт. Сақаймиди нәччә жиллар өтсиму, Җаһил әҗәл җанға салған җараһәт. *** Қараңлара бу бебаһа дөләтни – Бала едим, анам йетиләп жүрәтти. Йөлисиму йеқинлирим бәрибир, Тирнилайду житимлиғим жүрәкни. *** Бу өмүрни өлчәп берәр ялған дуния, Һәтта Лоқман Һакимдинму қалған дуния. Келиду миң мөҗүзигә гувачи боп, Шатлиқ билән қайғуға һәм қанған дуния. *** Өз көңлүмни әсир етип көңүлләргә, Ачалмаймән сир сандуғин көрүнгәнгә. Бәзиләр бар өз һалиға бақмай һәтта Жиқилсиму, күлүп кетәр сүрүнгәнгә. *** Һаятниң шекәри һәм тузи бар, Инсанниңму көрүмсиз һәм узи бар. Кәткән билән талай дана инсанлар, Әл қәлбидә қалған нурлуқ сөзи бар. *** Бу тәғдир бәзигә төр, бәзигә гөр бәрди бүгүн Намәлум бизгә әтә һәм өгүн У пәқәт қил тақәт Алланиң қолидики түгүн... *** Инсан әсли бир хил болуп төриләр, Йол-даванда амма һәрхил көрүнәр. Учришиду бу өмүрдә һәттаки, Қой терисин йепинған чил бөриләр. *** Һәсәт қилип Алла бәргән нур-қуттин, Талай қушни у ян, бу ян үркүттиң. Бу өмүрниң қануни шу билип қал – Қушқачқиму күни чүшәр бүркүтниң. *** Өзгиләргә сахта сөзләп сайримастин, Һәқни сөзлә рәнҗиш болар ақивәттә. Мәсилиниң ақ-қарисин айримастин, Тәхминиңни айландурма һәқиқәткә. *** Яхшиға улуқ һаман һар һәм дити, Яхши сөз, әгәр билсәң, җан раһити. Амма, дост, сақийиши тәс келиду, Жүрәккә чүшкән дағниң җараһити. *** Яхшиниң шарапитин сәзгән әла, Ямандин жирақ жүрүп бәзгән әла. Инсанни үгиниш тәс, мүмкин болса Узақ жил дил-көңлини кәзгән әла. *** Қанчә зар-зар әткән билән бәрибир, Дил-қәлбни бөләп алар өмүр ишқи. Аяңлара адәм дегән улуқ затни, Қилдин назук келидиғу көңүл ришти. *** Қойғумму йоқ бу көңүлни мәйлигә, Киргүм кәлмәс шох сезимниң кәйнигә. Билиш тәсқу адәм дегән иқлимниң Қандақ ойи ятқинини пәйлидә. *** Қалғичә әң адаққи тиниқ-дәрман, Түгимәс адәмләрдә улуқ арман. Кетимиз еришәлмәй бу өмүрдин, Алладин кәлсә әгәр буйруқ-пәрман. *** Саңа һәргиз өз сиримни демәттим, (Мән үмүтвар яхши иштин, немәттин). Җавап бәргин, гәпни тоқуш маһири, Нәп аламсән әрзән сөздин, ғевәттин? *** Азар бәрмә сән хәлқиңниң дил-қәлбигә, Сориғи бар һәр уйғурниң көз йешиниң. Бепәрвалиқ билән беқип әл дәрдигә, Қорумиғин чивинини өз бешиңниң. *** Адишимиз саватсизлиқ торида, Интилайли шуңа билим йолиға. Издимәйли өзгиләрниң өмридин, Тәғдиримиз өзимизниң қолида. *** Әл ғемин көзлисә әсирләр бойи, Арқида мәңгүлүк из көрүнәр. Өзиниң ғемидин ашмиса ойи, Һаятқа кәлгини тез көмүләр. *** Күтмигәндә музни ташлап бәзән дилға, Улғайттиңиз бу қәлбимниң сиз дәрдини. Чүшәнмидим, әл едуққу әзәлдинла, Һәр қәдәмдә билидиған қиз қәдрини. *** Яхшиға әл рази боп тон япиду, Яхши сөз дил-көңүлгә йол тапиду. Яманниң көпкә берәр азари көп, Яман гәп дилларда муз боп қатиду. *** Инсан йоқ камчилиқсиз, илләтсиз, Йетиш тәс қутқа мәхсәт, тиләксиз Муһтаҗға меһир билән қол сунуп Яхшилиқ әткин, амма миннәтсиз. *** Һәр адәмниң өзигә хас хизмити бар, Пешанигә пүтүлгән һәм қисмити бар. Мону өмүр толсиму ғәм-өкүнүшкә, Бәрибирла мәптун етәр хислити бар. *** Билгинимдин билмигиним көп болсиму, Ақ-қарини айришқиғу әқил йәтти. Мәйли қанчә аччиқ болсун, әзиз достлар, Яқтуримән пәқәт, пәқәт, һәқиқәтни. *** Кәткинидә миң бир җапа тартқан анам, Атам бағри болди мениң тапқан панам. Шу улуқлар роһи һаман йөләп турғач, Жуқмас һәргиз шуңа маңа япқан ялаң. *** Ата-анам бәкму қисқа өмүр сүрди, Көзлиримдин қан аққузуп өлүм күлди. Башқа кәлгән җудалиққа амалим йоқ, Узақ жиллар жиғлап ахир көңлүм көнди. *** Алди әҗәл атам билән анамни, Ташлап бизни ялғузлуқниң чөлигә. Жиллар бойи қош көздики кирпиклар, Чөмүлмәктә муң-һәсрәтниң көлидә. *** Атам «байқап чапқин дегән әпиләп», Қошуп иҗат бәйгисигә бапилап. Ахир әҗәл қийғинида өмрини, Өз хәлқигә кәтти бизни тапилап. *** Ойнап турар өз қинида аччиқ яш. Унталмаймән, тәғдир, шундақ хорлидиң. Амалим йоқ, миң бир шүкри, синақта, Акам, сиңлим, иним – мениң қорғиним. *** Биссимилла дәп шеирийәт ишигини атлидим, Һәр шеирға сиңгән мениң қайғу билән шатлиғим. Йезип қойдум бу һаятниң көргән, билгән сирини, Иҗадимға зәрричилик сахтилиқни қатмидим. *** Сүрүнгәндә — хәлқим мениң тиригим, Мән хәвәрдар униң һәрбир сиридин. Шеиримда дайим авал бирликни, Андин әркин-азатлиғин тилидим. *** Оюмға пүккән сөзни ейтидиған адитим бар, Қолумға қуш боп қонған илһам атлиқ амитим бар. Һаятта көп нәрсигә еришишкә болған билән, Йолумни ят илләттин чәкләйдиған һар-дитим бар. *** Дүшмәнгә қурни оқ қип аттим, хәлқим, Дәрт-қайғуң дил-қәлбимгә сиғмиғачқа. Шеирға тәғдириңни қаттим, хәлқим, Бу жүригим чидимай жиғлиғачқа... *** Һәр сөзүмниң мәнаси бар, һули бар, Мән тизимән уни шеир қурида. Кәлгүсүмгә үмүтләнгән җан хәлқим, Бөләп келәр мени меһир нуриға. *** Бу өмүрдә синақ дегән микир оюнни Көрдүм талай, һәрбиригә төзүп баримән. Дил-көңлүмгә пүкүп қойған пикир-оюмни Қур-мисраға тизивалсам һөзүр алимән. *** Һаятта һейлиси көп, таданға дәрдим әрзән. Шеирниң нәрқин билмәс наданға қәдрим әрзән. Хәлқимгә дегән улуқ сөйгүм бар бу қәлбимдә, Бирақта әсли беғәм адәмгә қәлбим әрзән. *** Мәхситимгә йетиш үчүн тириштим, Тәп тартмидим һәтта сорап билиштин. Ва замандаш, мени аҗиз чағлимаңлар, Шеирийәттә тилим өткүр қиличтин. *** Һәр қәдәмдә болай дайим сәзгүр, зерәк, Һаҗити йоқ маңа артуқ хәвәр-дерәк. Түн кечидә уйқа көрмәй язған шеир, Өз хәлқимдин башқа, ейтқин, кимгә керәк?! *** Бил, вақитни қайтурмақ йоқ кәйнигә, Һәрбир күнүм бир Алланиң мәйлидә. Киргән билән мәйданиға иҗатниң, Өзәм әмәс, сөзүм чүшти бәйгигә. *** Иҗат йолда кәйнимгә һеч янмидим, Бәйгиләргә чүштүм, артта қалмидим. Хәлқим өлчәр таразида, ва сөзүм, Алтундинму еғир болғай салмиғиң. *** Һәр шеирниң утуқлуқ чиқмиғиму қийин гәп, Һәрбир мисра болмиғай ушшақ майда тийиндәк. Жүригимдин чиққан қур йәтсә әлниң дилиға, Шуниң өзин билимән мениң қәдру-сийим дәп. *** Мевә кәби пәрвишләп һәр шеирни, Төкүп аңа бар муһәббәт-меһирни. Ширнисини узитимән хәлқимгә, Қошуп аңа талант билән зеһинни. *** Шеирийәттә терип сөзниң марҗинини, Мәшәқитин мәйли, достлар, тартип келәй. Җан хәлқимниң қайғусини бөлүвелип, Еғир көрмәй өз зиммәмгә артип келәй. *** Иҗатниң қир-сирини уқуп қалдим, Даналар мисралирин оқуп қандим. Сәйлитип сөзләрниң булиғида, Шеирий мисраларни тоқуп яндим. *** Йеқип қойған чирақни һеч өчәрмәймән, Өз йолум бар, өзгиләрдин көчәрмәймән. Бирәтола поэзияни таллап қойдум, Әнди башқа саһаға һеч көчәлмәймән. *** Бу һаятта мәйли утай, утулай, Әл бешиға қонған бәхит-қут болай. Туташмастин ислап, биқсип турғандин, Әзиз достлар, лавлап янған от болай. *** Язалмастин бирәр шеир азапта, Түндә тәнһа олтармиғиң хәтәрлик. Өзи кәлмәй салди мени ғәзәпкә, Илһамниңму җаһиллиғи йетәрлик. *** Үлгә маңа даналарниң дағдам изи, Қиммәт шуңа һәр сөзиниң тал-даниси. Илһам билән вуҗудумдин орғуп чиққан, Һәр шеирим яшлиғимниң ялдамиси. *** Сөзмәлгә, дост, тәң келиш тәс, сүкүт етәй. Дилға пәқәт яхшилиқни пүкүп өтәй. Дәрт-әләмдин сарғайған қур-мисраларни Мәйүс күзниң яприғидәк төкүветәй. *** Дил-қәлбимниң қазинини қайнитип, Мән келимән қизил тилни сайритип. Қази болған җан хәлқимниң қәлбигә Қоюп берәй шеиримни яйлитип. *** Олтиримән тәнһа түнниң қойнида, Миң хил хиял келәр шу чағ оюмға. Қилалмаймән һечкимгиму яманлиқ Сиңгән пәқәт яхши нийәт боюмға. *** Мәйли бала, мәйли яшлиқ чеғида Һәр адәмниң талғими һәм дити бар. Дәл шуниңдәк шеирийәт беғида Һәрбир гүлниң өзигә хас һиди бар. *** Тил йәткүзәр инсанниң дил сезимини, Мончақ кәби тизай ойниң есилини. Сөзниң әсли сехири бар, сақайтиду, Һәр адәмниң һәрқандақ бир кесилини. *** Ялғуз жүрүп арминиға йәткән ким? Өз дилини шат-шадиман әткән ким? Бу дунияниң ләззитигә шүкри қип, У дунияға һеч армансиз кәткән ким? *** Ата-анам сөзи қалди чирақ болуп, Қараңғулуқ кечиләрдә яндурай. Һәр шеирим орғуп турған булақ болуп, Өз хәлқимниң тәшналиғин қандурғай. *** Шеирийәт җапасиға тәмкин төзәй, Салмақлиқ сөз марҗинини һәр күн сүзәй. Чөкүп кәтмәс үчүн, достлар, чоң деңизға, Бир өзәмгә ишәнч билән әркин үзәй. *** Таллап алдим бирәтола иҗатни, Алла өзи буйриған бир йолумду?! Һалавәттин мәшәқити көп екән, Башқа қонған бәхтимму йә шорумму? *** Поэзиядә тар йолларни бесип кәлдим, Бәзән қалдим, һә бәзидә ешип кәлдим. Қара түндә маңа илаһ илһам бәрсә Өз қинимға сиғмай һәтта тешип кәлдим. *** Адәттә тез өтәр күткән күнүм, Арқиға қайтмайду өткән күнүм. Көпчилик көңлигә яқар қур-мисра, Қалдурсам өчмәйду пүткән күнүм. *** Жуғирилди қурға сөйгү һәм меһрим, Өз хәлқимгә салимимни елип кәткин. Аққуш қонса көлдин көлгә сән, шеирим, Көңүлләрдин көңүлләргә берип йәткин. *** Поэзияниң босуғисин атлидим, Йоққу мениң шеирийәткә ятлиғим. Қиммитини билгидәк өз хәлқим бар, Шу әмәсму әсли бәхит-шатлиғим! *** Қизиққанлар шеиримдин сирим тапқай, Һәрбир мисра өз хәлқимниң қинин тапқай. Илһам, кәтмәй күт, көзүмни иливалай, Чарчап қалдим, бу җенимму тиним тапқай. Шаирәм БАРАТОВА