• Әхбаратлар еқими
• 07 Наурыз, 2018

Һәммигә һәмра һәмширә

Мәшүр САСИҚОВ, «Уйғур авази»/ Мақалимиз қәһримани тоғрисидики әхбаратни маңа жутдишим Муһәмәди ака Баратов бәрди. У маңа «Укам, мән давалиниватқан ағриқханида бир уйғур қизи ишләйдекән. Мениң байқишимчә, у өзи аддий һәмширә болсиму, аброй-инавити хелә жуқури. Униңға мән нәччә қетим ениқ көз йәткүздүм. Қисқиси, өз кәспиниң һәқиқий маһири. Саңа илтимас, шу қизни гезит бетидә йорутуп қойсаң. Хәлқимиз мошундақ қоли гүл қизини билип қалсун», деди. Мақул дедимдә, нами қулаққа унчивала хуш яқмайдиған вә көпчилигимизни әймәндүридиған Алмута шәһәрлик онкология мәркизигә йол туттум. У йәрдә мени Муһәмәди акиниң өзи күтүвелип, һәмширә Айгүл Һезбақиевани еғизи-еғизиға тәгмәй махтиған һалда, униң алдиға башлап кирди. Салам-сааттин кейин у яқ билән тонушуп, өзи һәққидә сөзләп беришини илтимас қилдим: — Махтиғидәк һечнәрсәм йоқ, ака — деди у кәмтарлиқ билән. — Уйғур наһийәсиниң Шерин йезисида туғулдум. Мәктәптин кейин җумһурийәтлик медицина училищесида билим алдим. Шуниңдин буян мошу саһада ишләватимән. Асасән онкологиялик ағриқханиларда әмгәк қиливатқинимға бийил 27 жил бопту. Һазир Алмутида яшаймән. Аиләм, алтә пәрзәндим һәм нәврәм бар. Униң һәрким билән асанла тил тепишип кетидиғанлиғи бирдин билинип туриду. Мошу тоғрилиқ сориғинимда, у мундақ деди: «Өзәңларға яхши мәлумки, бизниң ағриқханида асасән һаятиниң ахирқи күнлирини күтидиғанлар давалиниду. Улар билән болған мунасивәт, әлвәттә, әң жуқури дәриҗидә болуши керәк. Йәни бемарларниң һәргизму бу һаяттин үмүтини үзүшигә йол қоймаслиқ — рәһбәрлигимизниң бизгә қойидиған биринчи тәливи. Шуңлашқа биз, һәмшириләр, қолумиздин келишичә, тәғдирниң тәқәзаси билән бу ағриққа муптила болғанларниң һәрқандақ илтимасини орунлашқа тиришимиз. Қанчә қилғинимиз билән, бу йоруқ дуниядин һечкимниң әтигән кәткүси кәлмәйдиғу». Һәқиқәтәнму, һаят-мамат арисида жүрүватқанларға һәмра болуп, уларниң тениға бирдәм болсиму шипалиқ әта қиливатқан Айгүл Һезбақиевадәк инсанларниң күндилик иш-паалийитини һәрбиримиз толуқ чүшинип кәтмисәк керәк. Һә, улар һәр күни дегидәк һаяти билән хошлашқанларни яки бу сақаймас ағриққа дучар болғанлиғини аңлап, дунияға болған көзқаришиниң бирдин өзгәргәнләрниң арисида жүримиз. Раст, кәң амма арисида медицина хадимлириға дегән ишәнчә анчә жуқури әмәс, лекин уларниң ичидиму биз сөз қиливатқан шипа издигәнниң йенида кечә-күндүз тепилидиған Айгүлдәк қизлиримизниңму бар екәнлигини ядимиздин чиқармаслиғимиз лазим. Алмута шәһири.