• Әдәбият гүлзари
• 26 Сәуір, 2018

Сүпүргә билән чаң шориғуч

Аминәм күндики адити бойичә өй ичини тазилимақ болуп ишикниң кәйнидә турған Сүпүргини елип, ичкәрки өйгә маңди. Булуңда тамға йөләклик турған Чаңшориғуч Сүпүргигә һүрпәйди. — Һәй, достәк, ичкәрки өйни пакиз сүпәргин, җуму, – деди Чаңшориғуч гедийип, — Хатирҗәм болсила, бегим. Мени үгәтмисәңму, қандақ сүпирип, тазилашни өзәм яхши билимән, – деди Сүпүргә. — Сән бәрибир мениңдин пакиз сүпирип, тазилалмайсән, – деди Чаңшориғуч. — Мениң ишимға чепилмисила, бегим. Сениң билән кейин сөзлишимән, — дәп хапилиғини ичигә жутуп, Сүпүргә ичкәрки ойгә кирип кәтти. Аминәм ичкәрки бөлмини сүпириватқанда, Чаңшориғуч йәнә Сүпүргиниң чишиға тәгди: — Хеним, алдиримай сүпәрсилә, өйниң ичини чаң-тозаңға тошқузувәттилиғу. Мән өйни тазилиғанда, топа-чаң дегәнни көрмәйсән. — Бегим, мениң әсәбимни қозғимай, тола махтинивәрмисилә. Сән өйниң ичини пакиз тазилиғиниң билән, мән қилидиған ишларниң йериминиму қилалмайсән? Мән пәқәт өйниң ичинила әмәс, җимики һойла-арамни сүпирип, тазилап чиқимән. Сән мошу ишларни қилаламсән? — У дегиниңғу тоғра. Амма қилидиған ишлириң тола болғини билән өй ичини мениңдәк пакиз тазилалмайсән, – деди у өзини пәсләштүргиси кәлмәй. Саңа пәқәт пули бар адәмләрниңла қоли йетиду. Һә, мени болса, һәрқандақ адәм сетивалалайду. Бегим, сән монуни унтума. Өй егиси сени ишлитиватқанда, ток өчүп қалса, сениң ишиң тохтайду. Растқу дәймән? — Бегим, иккимизниң өй егисигә қилидиған хизмитимиз охшаш болғачқа, орунсиз махтинип немә қилимиз. Һәр иккимиз тазилиқ үчүн яралған – деди Чаңшориғуч өзиниң қаттиқ кәткинидин хиҗаләт болуп. “Адәмләр: «Тазилиқ – саламәтликниң капалити» дәйдекән. Шуниң үчүн биз өз ишимизға җавапкәрлик билән қарап, егимизниң көңлини хуш қилишни ойлайли», дәп Чаңшориғуч билән Сүпүргә яхши-хоп болушқан екән. Қасим ИСМАЙИЛОВ.