• «Уйғур авазиниң» сәйилгаһи
• 15 Тамыз, 2018

Кәчүрүм сораш - мәрданилиқ

Бурун-бурунда икки қериндаш йоқилаң бир нәрсә үчүн аразилишип қалған екән. Аниси бир күни кичик оғлиға:– Оғлум, сән кичик, акаң чоң. Һә, чоңға һөрмәт қилиш кичикниң пәрзи. Шуңлашқа акаңдин өткән сәвәнлик үчүн кәчүрүм сориғин. Силәрниң өм болғиниңлар яхши, – дәп несиһәт қилипту. – Мәнғу кәчүрүм сораймән, ана! Лекин бир дана кишиниң гепи қулиғимдин зади кәтмәйду, – дәпту кичик оғли. – Инсан балиси бирәв билән җаңҗаллишип қалса, аридики чоңниң өзидин кичиктин кәчүрүм сориши тоғра екән. Сәвәви, чоң киши кичиктин кәчүрүм сориши арқилиқ кичиккә үлгә-нәмунә көрситиши шәрт екән. Өлгәндиму, мошу хислити арқилиқ җәннәткә йол алидекән. Шуңлашқа акамниң мениңдин кәчүрүм соришини халаймән. Униң бақилиқта җәннәткә киришини арман қилимән. Ана ойлинип, оғлиниң пешанисидин сөйүп қоюпту. Ейтмисиму, еғир пәйттиму қериндашлиқ сезимлирини унтимиған оғлиниң бу ейтқанлири һәқиқәт екән. Кәчүрүм сораш бу йеңилиш әмәс, мәрданилиқ ипадиси!