• «Уйғур авазиниң» сәйилгаһи
• 18 Сәуір, 2019

Ата-аниңизни қәдирләшни билиң

Анамниң тәвәррүк һәмйени (портмоне) билән чивиқланған яғач сандуғини ачқинимда өпкәм өрүлди. Уларниң ичидә бизниңла әмәс, шундақла әҗдатлиримизниң өтмүштин учур беридиған кона, рәңсиз сүрәтлири, конирап сарғайған хәтләр сақлиниветипту. Көз алдимдики бу реаллиқ мени өзәм тоғрисида җиддий ойлинишқа дәвәт қилди. Анамниң вуҗудиға муҗәссәмләнгән бүйүк мәсъулийәт, һәртәрәплимә қабилийәт, чәксиз меһир-муһәббәт, сәмимий қизғинлиқ, һәммини қайил қилалайдиған үмүтварлиқ мени ғәпләт уйқисидин ойғатмақта еди. Нәқ мошу пәйттә мени искәнҗисигә елип, вуҗудумға чирмишивалған илләтләр - бепәрвалиқ, үзә көз қараш, илман мәвқә, роһсизлиқ, мүҗәз-хулқумдики чечилаңғулуқ ениқ көрүнүшкә башлиғандәк билинди. Мән өй-очақлиқ болуп, пәрзәнт көрүп, нәврә сөйгидәк яшқа кәлсәмму, анамниң бирәр парчә сүритини һәмйенимға селип қоюш һәққидә пәқәтла ойлимаптимән. Һәтта у язған тәвәррүк хәтләрни сақлап қоюшму хиялимға кирип-чиқмапту. Һаят вақтида бирәр парчә рәсимини рамкиға елип, өйүмниң төригә илип қоймаптимән. Қисқиси ата-анамға тиригидә миннәтдарлиқ туйғумни задила изһар қилалмаптимән. Раст, бу вәзипиләрни ада қилиш биләнла вападар, көйүмчан болуп кәтмәймиз. Шундиму өз вақтида мундақ нәмунилик ишларға көңүл бөлгинимиздә, аз-тола болсиму ата-анимиз алдидики муқәддәс борчимизни ада қилған болар едуқ. Биз ата-анимизниң қенида, вуҗудида, һәр бир тиниғида, қиливатқан ишида, арзу-арманлирида, ухлиса – чүшидә, ойғанса – хиялида жүримиз. Лекин биз өзимизниң моҗутлиғимизни ата-анимизға испатлап, уларни хатириҗәм қилалмаймиз. Миннәтдарлиқ туйғумизни, вападарлиғимизни кичик, аддий ишлар арқилиқ ипадиләшкә етивар бәрмәймиз. Һә әһмийәтлик, чоңирақ ишларни бәҗиришкә вақит аҗриталмаймиз. Һәрқайсимиз ата-анимизниң көңлиниң әҗайип назук вә қанаәтчан екәнлиги һәққидә унтимаслиғимиз лазим. Уларниң вуҗуди пәрзәнтлириниң миннәтдарлиқ туйғусиға бөләнгән чирайи, хуш кәйпияти бир еғиз иллиқ сөзи арқилиқ ләрзигә келиду һәм шуниңдин хурсәнт болуп, беши көккә йетиду. Худди бир тамчә судиму қуяш нури жулалиғинидәк, аддий бир һәрикәт, кичиккинә бир иш яки бир еғиз сөз биләнму меһир-муһәббәтни жүрәктин жүрәккә йәткүзгили болиду. Шуңа, ата-аниңизни тиригидә қәдирләп, уларниң сүритини һәм дайим һәм йениңизда сақлайдиған болуң.