• «Уйғур авазиниң» сәйилгаһи
• 30 Мамыр, 2019

Қиямәт

(“Ату” паҗиəси қурванлири хатирисигə беғишлаймән) Жуттин-жутқа кəтти хəвəр тарилип, Кəлгидəк дəп төрилəрниң төрисин. Саддə хəлиқ қазан есип беғиға, Күткəн еди бөрилəрниң бөрисин. Ахир йəтти чəт йезиға атлиқлар, Көзлири қан, қоллирида қиличи. Мəлə чети кəң мəйданға жиғилди, Жут əрлири, ақсақили, жигити. Атлиқчанлар тойдурушти қосиғин, Майлашқан бурутлирин сүртүшүп. Қачан башлар жиғинини булар дəп, Йеза хəлқи турушатти күтүшүп. Өзгə тилда сөзлишəтти меһманлар, Чүшəнмəтти йəрлик хəлиқ тилини. Нəдин билсун ақ көңүллүк деханлар, Сериқ чачниң қара нийəт дилини. Бирдин көкни қара булут қаплиди, Чақмақ чеқип титириди йəр-зимин. Ямғур əмəс, һəртəрəптин оқ йеғип, Бегунаниң өмрин қийди бу қирғин. Есин жиғип тəнтиригəн көпчилик, Мəлə чети — сайни бойлап қачмақта. Дүшмəн болса, қоғлап жүрүп арқидин, Айимастин уруп-чепип, атмақта. Ериқ болуп аққан қанға қошулуп, Сайниң сүйи қизил рəңгə боялди. Нəйзə санчип яриланған деханға, Дүшмəн əнди башқа жутқа йол алди... Мəлə ичи айланғанди һазиға, Ака-ини, атисидин айрилип. Жиғлимақта налə қилип Аллаға, Жиғлимақта қанатлири қайрилип... Ашлиқ терип, мелин һайдап җан беқип, Жүргəн еди аддий хəлиқ йезида. Сорақлар көп, җавави аз бүгүнгə, Немə сəвəп учрап қалди йеғиға? Ечилиду тарих бети бир күни, Шейитларниң қени билəн йезилған. Ядикарлиқ турар шу күн яд етип, Етигигə гүлчəмбəрлəр тизилған. *** Мəлə чети. Шейиткалиқ сүкүттə, Əсир өтти, түзлəп униң тописин. Тəбиəтму гүлдəстисин тизипту, Лалə билəн йепип униң төписин. Һасил АБДРИМОВ. Уйғур наһийәси