• «Уйғур авазиниң» сәйилгаһи
• 18 Шілде, 2019

Дадам соға қилған гүл

Алий мәктәптә муһәббәт бағлиған жигитим мени ташлап кәткәндә, қаттиқ азапландим. Һәтта тамақ йегүм кәлмәйдиған, кечилири ухлалмайдиған болуп қалдим. Бу пәйттә маңа ятақдашлиримниң, анамниң, атамниң һисдашлиғиму мәдәт берәлмиди. Бир күни апам мени йениға олтарғузувелип, һаяттин нурғун мисалларни кәлтүрүп, дана мәслиһитини бәрди. Мундақ азаплинишниң әқилгә мувапиқ әмәслигини, һаятниң йәниму давамлишидиғанлиғини, парлақ келәчигимниң техи алдимда екәнлигини чүшәндүрди. Дәл шу чағдила апамниң ейтқанлириниң орунлуқ екәнлигини һис қилдим. Шуниңдин кейин қәддимни тик тутуп, алдимға ениқ мәхсәт қоюп, мәзмунлуқ өмүр сүрүшкә қәтъий бәл бағлидим. Әла оқуш билән биллә җәмийәтлик ишларға паал арилаштим. «Онниң алди болсам, онниң кәйни болуп», башқиларға үлгә болғидәк һаят кәчүрдүм. Апам турмушумниң бара-бара қиниға чүшүватқанлиғини көрүп, хатирҗәм болди. Дадам муһәббәттики оңушсизлиғимдин хәвәр тапқанда, «лам» дәп еғиз ачмисиму, униң маңа көйүнүп, ичидин азаплиниватқинини сәзгән едим. Бир күни дәристин чиқип, ятақханиға кәлсәм, бөлмәмниң дәл оттурисидики үстәлниң үстидики вазида чоң бир дәстә гүлниң турғанлиғини көрдүм. Шу мәһәл жүригим туюқсиз тохтап қалғандәк билинди. Маңа: «Жигитим өз хаталиғини чүшинип, мениңдин кәчүрүм сорап кәлгән охшайду» дегән ой кәлди. Аста берип гүлни қолумға елип, ичидики открыткини ечип оқуғинимда, көзүм ‹‹Туғулған пәйтиңиздин буян Сизни чоңқур сөйүп келиватқан бирдин-бир әрдин›› дегән хәткә чүшти. Бу сөзләр мениң көйүмчан һәм қәдирдан дадамға мәнсүп еди. Мән өзәмни туталмай жиғлап кәттим. Апамниң сәвирчанлиқ билән дәрдимни аңлап, бәргән дана мәслиһити қәлб җараһитимниң қенини тохтатқан болса, дадамниң үн-түнсиз көйүнүп язған бир еғиз сөзи уни пүтүнләй сақайтқан еди . Аридин нурғун жиллар өтүп кәтти. Аилилик болуп, пәрзәнтму сөйдүм. Бир күни кона альбом қетидики сарғайған сүрәтләрни көрүветип, көзүм һелиқи дадам гүл билән биллә әвәткән открыткиға чүшти. Яшлирим йәнә бир қетим көзлиримни хирәләштүрди. Шуниңдин көп өтмәй, йәни Атилар мәйримидә мән ичигә открытка селинған бир дәстә гүлни дадамға соға қилдим. У бәк рази болуп, мени бағриға басти. Андин открыткидики сөзләрни оқуп, күлүп кәтти. Мән униңға: ‹‹Туғулғандин тартип Сизни чоңқур сөйүп келиватқан бирдин-бир аялдин›› дәп йезип қойған едим.