- Шеирлар
- 26 Қыркүйек, 2019
Қанатлиқ парчилар
Данишмән шагиртиниң мустәқил һаятқа қәдәм ташлиши алдида синап көрүпту.
– Биринчи: адәм билән заманниң қандақ пәрқи бар?
– Адәм күндин-күнгә қериса, заман яширар.
– Қандақ охшашлиғи бар?
– Һәр иккилисиниң йеши өскәнсири әқли-һоши тәрәққий етиду.
– Иккинчи: адәмниң тили билән оғақниң арисида қандақ пәриқ бар?
– Адәмниң тили җанлиқ, оғақ җансиз.
– Қандақ охшашлиғи бар?
– Өткүрлүги билән қашаңлиғи.
Үчинчи: адәм һаяти билән әмгәкниң қандақ пәрқи бар?
– Адәм һаяти чәклик, әмгәк чәксиз.
– Қандақ охшашлиғи бар?
– Һәр иккилисисиз дуния айнимас.
...Шу чағда данишмән шагиртиниң җаваплириға рази болуп, қолини қисип, һаят йолиға бәхит-саадәт тиләп хошлишипту.
***
Муһәббәт билән Достлуқ учришип қапту. Муһәббәт Достлуққа дәпту:
– Мән бар йәрдә сән немә қилип жүрисән?
– Сән қалдурған көзяш орниға қайтидин күлкә-тәбәссүм, бәхит-шатлиқ орнитиш үчүн, – дәп җавап қайтурупту Достлуқ.
Тәйярлиған
Абдулҗан АЗНИБАҚИЕВ.
158 рет
көрсетілді0
пікір