• 1-март – Миннәтдарлиқ күни
• 27 Ақпан, 2020

Ата-аниға миннәтдарлиқ

Бу дунияда биз үчүн отта көйүп, суға чөкүшкә тәйяр икки инсан бар... Улар бизни җенидин артуқ яхши көридиған ата-анимиздур. Бу дунияда бәхтини бизниң хошаллиғимиз дәп билидиған, көзүмиздин яш ақса, жүриги қан жиғлайдиған қәдирданлиримиздин әзиз инсан тепилмас... Бизниң қолумизға киргән тиккән, уларниң жүригигә оқ болуп санчилиду. Һә, бизниң бир күлкимиз уларниң миң дәрдини гумран қилиду. Ата-анимиздәк қош қанитимиз болғачқа, биз чеки йоқ һаят асминида әркин пәрваз қилишни үгәндуқ. Тәбиийки, уларсиз қанатсиз қуш кәби өмүрдин өз орнимизни тапалмиған болар едуқ. Улар қолумизға қошуқ тутқузуп, бизгә тамақ йәштин башлап, меңишни, оқушни, яхши билән яманни айрип, әмгәк қилип, өмүр сүрүшни үгәтти. Бирақ, путумиздин дәс туруп, өз ненимизни өзимиз тепип йейишни үгәнгинимиздә, буниң һәммиси ата-анимизниң җапа-мәшәқитиниң йемиши екәнлигини унтуп, уларға рәхмәт ейтишни әстин чиқиримиз. Гоя туғулуп, бирдин «адәм» болуп кәткәндәк, ата-анимизниң әҗрини әскә алмаймиз... Уларға пат-пат хәвәрлишип, әһвалини сорап, көңлини хуш қилишқа вақтимизниму аҗриталмаймиз. Бирақ биз үчүн өмүр сүрүватқан меһриван анимиз билән ғәмгүзар атимиз бизни бир минутқиму ядидин чиқармайду. Пәрзәнтлириниң қосиғи тоймиғичә, уларниң гелидин тамақму өтмәйду. Бизниң хәвиримизни алмиғичә, уларниң көзигә уйқа кәлмәйду. Лекин биз көпинчә бу тоғрисида ойлап кәтмәймиз. Бир сөз билән ейтқанда, ата-анимизниң қәдригә йәтмәймиз. Миннәтдарлиқ күни һарписида, қолумға қәләм елип, көптин бери көңлүмгә пүкүп жүргән бошлуқниң орнини толтурушни тоғра көрдүм. Мени тоққуз ай, тоққуз күн қосиғида көтирип, йоруқ дунияға елип кәлгән анамға, тоққузумни түгәл қилип чоң қилған атамға миң мәртә рәхмәт ейтсамму, пәрзәнтлик борчумни ада қилалмайдиғанлиғим һәқиқәт. Шундиму, пурсәттин пайдилинип, мени беқип чоң қилған, заман тәливигә лайиқ тәлим-тәрбийә берип, җәмийәттин өз орнумни тепишимға зәмин яратқан әзизлиримгә чәксиз миннәтдарлиғимни билдүрмәкчимән. Силәр бар, мән бу дуниядики әң бәхитлик инсан дегүм келиду. Ата-анини һөрмәтләш һәққидә динимиздиму көп ейтилиду. Бир һәдистә: «Алланиң разилиғи – ата-аниниң разилиғида, Алланиң ғәзиви – ата-аниниң ғәзивидә» дейилгән. Шуңа, пәқәт миннәтдарлиқ күнидила әмәс, һәр атқан теңимизда ата-анимизға рәхмәт ейтишни унтумайли, қериндашлар! Батурҗан ӘНВӘРОВ, Җумһурийәтлик алий медицинилиқ колледжи Хирургия кафедрисиниң йетәкчиси. Алмута шәһири.