• Замандаш
• 11 Маусым, 2020

Ишиға қарап пәхирләндим

Чонҗа йезисидики нәшрияти бенаси алдида қатаридин селинған икки қәвәтлик үч турушлуқ өй бар. Пәтирләр егилириниң өлчүк участкилириму моҗут. Мәйдани анчә кәң әмәс. Әпсус, көписи бошап, чөлдәрәп туриду. Икки жил илгири бу өйләрниң биригә көчүп кәлгән әр-аял Иминҗан Ибдиев билән Надирәм Абдуллаева һәммини һәйран қалдуруп, бир парчә боз йәрдә бәхиткә бөләр әмгәкниң үлгисини көрсәтти. Дәсләп улар икки еғизлиқ бөлмә салди. Андин өп-чөрини қоршап, бағ бәрпа қилди. Ташқиридин киргән адәмниң көзигә рәңму-рәң ечилған гүлләр челиқиду. Униң йенида қир чиқирилип тартилған чөнәкләрдә көктатниң түр-түри. Күз пәслидә қизирип пишқан помидор, сепини көтирәлмәй қалған лаза, тәрхәмәк, қоюқ өскән җүсәй, почақларни көрүп холум-хошнилар һәйран қелишти. Кәңлиги оттуз квадрат мәйдандин өзлириниң қишлиқ сейини тәйярлап, хиҗаләтсиз истимал қилған улар бийил йәнә қишниң ғемини қиливатиду. — Өткән жили икки мәртә йәрлик оғут төкүведим, — дәйду он бармиғидин һүнәр тамған Иминҗан Рәхмитуллаоғли. — Йәр қум-шехил әмәсму, йәнә күчләндүрүшни тәләп етиватқандәк һис қиливатимән. Шуңа йәнә бир һарву қиғ төкмәкчимән. «Әтиязниң бир күни — жилға озуқ» демәкчи, вақитни үнүмлүк пайдилинишни билишимиз керәк. Икки-үч күн илгири әмгәкчан бу әр-аялни коча тәрәптики бош турған җайни чанап, гүл уруғини териватқанниң үстигә чүшүп қалдим. — Мошу арилиқтин «Аяла» бағчисиға келип-кетәр адәмләр көп. Коча көрки — адәм көрки. Көргән адәмләр гөзәлликтин бәһримән болсун, дегән ойда гүлзарлиқ һасил қиливатимиз. Мевисидин еғиз тәгсун дәп, тоққуз түп алча, чеқир үзүм көчитини олтарғуздуқ, — дейишти улар. Бу тәшәббусни чин көңлүмдин қоллидим вә кам учрайдиған гүл көчәтлириниң бир қанчисини бериведим, худди тулпар соға қилғинимдәк, хошаллиғидин беши көккә йәтти. Һә, мән бу ишләмчан адәм билән пәхирлинип кәттим. Абдуманап АБЛИЗОВ. Уйғур наһийәси.