• Шеирлар
  • 12 Тамыз, 2020

Ағриқханида пүтүлгән мисралар

COVID-19 (Киришмә орнида) ...Бүгүн өйдин чиқалмайсән ишәшлик, Баралмайсән йеқинлириң қешиға. Арам бәрмәс көңүлләргә ой, ғәшлик, Бала болди вирус адәм бешиға. Бурунқидәк әркин-имин жүрүш йоқ, Үздә – ниқап, тәшвиш моҗут көзләрдә... Һал соришип, бәзмә-дукан қуруш йоқ, Намәлум бир қорқунуч бар сөзләрдә... Шалаңлиған машинилар еқими, Адәмләр аз ишқа маңған алдирап. Тәс таяқниң тәңшәш икки йеқини, Җан, қанунни қилмақ бирдәк етирап... Саз-нахшиси яңримас той-төкүнниң, Һори оюн-тамашиниң бесилған... Җим-җитлиғи сүрлүк һәҗәп бүгүнниң, Дәм-нәпәси җандәк гоя қисилған. Кочиларни кезип өлүм шәписи, Нәләрдинду келәр үни һазиниң... Силҗисиму алға өмүр-мәписи, Әмри ваҗип әҗәл атлиқ қазиниң... Һәммә җайда җиддий әһвал, вәзийәт, Адәмләрни һәмдәмликкә зар қилған. Билдүрүштин қелип һәтта тәзийә, Намазлардин әл айиғи тартилған... Бу ишлардин бурун аңлап, көрмигән, Хәвәр тапқан һәммисидә әнсирәш. Үч ухлиса чүшигиму кирмигән, Нәдин кәлгән бу қаймуқуш, баш төрәш?! Товвисиға көрмигәнләр тайинип, Яқа тутуп, әскә алди Худани. Кимләрдиду инсап-иман ойғинип, Кимләрниңду тутулди тил-зувани. «Йәрдин чиқип, чүшкәнмиду самадин, Әвәткәнму синашқа йә Яратқан?! Тез қутулсақ болатти бу баладин — Қудритиниң зорлуғиға қаратқан?!». Дәп биз охшаш адәмлири аләмниң, Еһтияттин чүшкән тәшвиш-вайимға. Йәр-көк қелип ичидә дәрт-әләмниң, Айлинардәк раст қиямәт-қайимға... Тирикләрни вәһимигә бөлигән Җан қайғуси, һаят қелиш истиги Бир-бирини болса қоллап, йөлигән, Әмәлгә көп ашатти ой-тилиги. Еришкили һәр адәм өз бәхтигә, Халис ойлар айрилсекән гумандин. Садиқ болуп, инақ яшаш әһтигә, Сөз-әмәли болсун инсап-имандин. Гуналири өз бешиға йәткичә, Һалал йесун буйриған нан-тузини... ...Худайимниң вәһисини күткичә, Сориғини әвзәл һәрким өзини, Бойимисун һәқиқәтниң көзини... 1. Қутулмидим синақ атлиқ таяқтин, Мону ағриқ чаплаштекин қаяқтин?! Йә илгири қәдәм бассаң, тәғдирниң — Адитиму алидиған аяқтин?! Җан әмәстим, қарап қалған «таваққа», Әсир болдум бүгүн “мирза қамаққа”. Яшанғанда йәнә бирси қетилар, Охшимамду өмүр берәр саваққа?! Болмас һаят синиғини рәт қилип, (Немә керәк өз бешиңға дәрт қилип). Демигәнму әр кишигә әзәлдин Яришар дәп сәври-тақәт, мәрт қилиқ... Күтмигәндә қақти ағриқ қолумни, Күтмигәндә кәсти бевақ йолумни. Болған ишқа тән бәрмәскә амал йоқ, Тоздурмиса болди өмрүм-гүлүмни. Өйдин чиқмай жуқти қандақ касапәт, Тәсадипи келәмду йә бала-дәрт?! Сағламлиққа кепиллигиң йоқ турса, Нәдин болсун һаятиңға капаләт?! Салмақ ташлап, тутулғанда иштийим, Болғини йоқ маңа башта һеч қийин. Он ойлисам хиялимға кәлмәпту Яминиға айлинар дәп иш кейин... Күтмәстә шу келишмәслик йүз бәрди, Һаятимниң еқими тез өзгәрди. Алтинчи ай көрки учуп көзүмдин, Мениң үчүн яз пәслидә... күз кәлди. Пешанигә язғанни бар көрмигиң, Әң муһими — йәр үстидә жүрмигиң. Еғирчилиқ кәлсә туруп тақабил, Йеңиш үчүн керәк өмүр сүрмигиң?! ...Шүкри, баркән бу ағриқниң даваси, Сақайған көп бемар тирик гуваси. ...Һәҗәп әмәс, шипа болса маңа һәм, Тилигимни тилигәнләр дуаси!!! 2. Тил тәккүзгән гунайим, Барму шәниң, қәдриңгә?! Шипалиқ бәр, Худайим, Дава болсун дәрдимгә. Шипалиқ бәр, Худайим, шипалиқ бәр, Асрап қалғин мени бу касапәттин. Кәлгинидә бешимға талай хәтәр, Қутулдурған өзәңғу бала-дәрттин. Йәтмиш яшниң йүзини көргәнлигим Пәқәт сениң шәпқитиң шарапити. Мону күндә йәр дәссәп жүргәнлигим Меһриванлиқ, кәңлигиң карамити. Үмүтлинип кәлгиним сақийишқа, Саңа дегән сиғиниш, етиқаттин. Йол қоймиғин тез солуп, сарғийишқа, Көксүм һели қанмиди бу һаяттин. Ишлиримниң пүтирәй чалисини, Нахшилирим бар техи ейтилмиған. Изһар қилсам, оюмниң халисини, Бу һәқтә тил қетишқа петинмиған... Раст, һоқуқи, һәққи йоқ «содилишар» Қудритиңниң алдида бәндиләрниң. Кәчүр, гаһи әдәптин сәл-пәл ашар Адити бар мениңдәк бәзиләрниң... Нийитимгә яриша бәргин мөһләт, Әнди яшаш қәдригә йәткән чағда. Тилигимни, илтимас, қилмиғин рәт, Халимаймән кетишни жүрәк дағда! Соримақниң туриду йоли келип, Синиғиңдин өткүзгин сүрүндүрмәй. Бир бәндәңниң сөзини илик елип Қойсаң яхши болатти, яман көрмәй! Шипалиқ бәр, Худайим, шипалиқ бәр, Дава болуп әл-жутқа қайтай аман... ...Яхшилиқтин үзгили болмас күдәр, Үмүтиңдин омулуп қалған яман?! 3. Ағриқханиға давалиниш үчүн барлиқ шәрт-шараитларни яритишқа сәвәпкар болған инилирим Шаһмурат вә Мирзалим Исмайиловқа вә Данияр Даулетовларға апирин ейтимән. Шарақлиған бу күндә пул-ахчилар, Баркән һели силәр охшаш яхшилар. Асан әмәс болмай йөләк-панаһиң, Адимийлик, изгүлүккә сақчилар! Тәс заманда тепип йоли, епини, Қилидиған акиларниң гепини. Азайтмисун мону өмүр силәрдәк Бизгә ғәмхор иниларниң сепини. Шундақ әмәс бәри өмүр сүргәнниң, Аримизда ойнап-күлүп жүргәнниң. Болмисиму уруқ-туққан, қериндаш, Йоли башқа әсли көпни көргәнниң. Булбул сайрап, гүл ечилар беғиңда, Әсәр қалмас көңлүңдики деғиңда. Қанитиниң астиға гәр ким елип, Билдүрмисә тәнһа қалған чеғиңда. Һимайигә қачан болсун зар киши, Өзгини ғәм қилмас көңли тар киши. Бир-бирини қилса әгәр әтива, Өзара ят болмас еди бар киши... Херидар, йә муһтаҗ болмас адәм йоқ, Бир-бириниң ярдимисиз аләм йоқ. Барда саңа қол учини сунғанлар Демә һәргиз яхшилар аз, һәмдәм йоқ. Кам болмайсән, ариға йол селиштин, Әл сийлиған әр қәдрини билиштин. Инавитиң ашар хәлиқ ичидә Сий-ибадәт көрүги боп қелиштин... Миннити йоқ, халис йолни таллиған Қолуң билән янчуққа көз салмиғин. Чүшкән күндә хиҗалитиң бирсигә Чәттә үнсиз, бепәрва боп қалмиғин. Силәр охшаш җанларға кир жуқмайду, Буни бәлким көрүнгини уқмайду. ...Бир яманлиқ орниғандәк жүрәккә, Бир яхшилиқ әстин мәңгү чиқмайду!!! 4. Ағриқхана — мән ятқан, Йешилзарлиқ ичидә. Көрки-турқи көз тартқан, Һәйвәт күндүз-кечидә. Үч түп қейин тәң өскән Деризәмдин қарайду. Достлар кәби көрүшкән Мениңдин һал сорайду. Япрақлири — тил-үни, Шахлири қол суниду. Сирдашқиси кәлгини Жүригимгә қониду... Хуш яқар кәч-сәһәрдә Таза, салқин һаваси. Бемарларниң бу йәрдә Шудур мәлһәм, даваси. Бенаси төрт қәвәтлик Жирақтин көз тартиду. Тамиғи мол, ләззәтлик Җанға қувәт қатиду. Ички, ташқи тәртип чиң, Әркин кирип-чиқиш йоқ. Сөз-әмәли һәмминиң Аңа бағлиқ, тәәллуқ. Муамилә сипайә, Моҗут һәммә әвзәллик. Давалиниш — купайә, Бир шәрти бар — қәрәллик. Чиқар күнни ойлисам, От яқимән ичимгә... ...Елип қалар дил арам Кирсә у пат чүшүмгә... 5. Ятқиним ятқан Бөлмидә қарап торусқа, Көзүмни тикип, Кәчкичә төрт там, бурушқа. Даваға муһтаҗ, Яридар җанға охшаймән, Қатнишип қайтқан Җәңчидәк гоя урушқа. Зерикип кәттим, Ялиқип кәттим йетиштин, Өзәмгә өзәм Тәсәлла берип өтүштин. Бирақта сәвир Қилиштин башқа чарәм йоқ, Сақийип чиқар Күнүмни тәшна күтүштин. Тәс екән атмиш Күнүңниң өтүп толмиғи, Әмәскән оңай Кесәлниң безар болмиғи. Көпчилик билән Бир жүргән җанға мениңдәк, Еғиркән ялғуз Қелишниң азап, салмиғи... Ғемини қилар Бу йәрдә һәрким өзиниң, Сеғинищ, муң бар Қаричуғи ичрә көзиниң. Сүкүтүң билән Йеңисән ички пушуқни, Үмүтүң билән Чиңдилар бәрдаш, төзүмиң... Бепәрва қарап, Һалимға мәйли ечиниң, Пәрқи йоқ маңа Бу күндә күндүз-кечиниң. Қай вақта ухлап, Қай вақта ойғақ ятисән, У йеқи пәқәт Өзәңниң қарар-пичимиң... Азави көпкән Бемәна өткән вақитниң, Тәр төкүп яшаш — Ачқучи екән бәхитниң. “Һайванға бәрсун Болушни бекар” дегини, Һәқ екән мону Өмүрни көргән, вақипниң... Саниғансири Күнләрниң гиҗиң өтмиги, Баш аман болса Униңму бардур пүтмиги. Роһиңға — мәдәт, Тениңгә қувәт беғишлар, Көңлүңгә йеқин Җанларниң сени күтмиги... Бешиға келәр Сан түрлүк бала бәндиниң, (Орниға кәлмәс Өкүнгән билән әнди миң). ...Һәммидин ғалип Чиқишниң бирла йоли бар: У пәқәт дәсләп Өзәңни өзәң йәңмигиң!!! 6. Адәмләрниң мүҗәз-хулқи әҗайип, Дәсләп егиз шаққа берип қонимиз. Хемимизға кейин йенип, йә кайип, Болған ишқа аста-аста көнимиз... Гуманлардин дәсләп өпкәң өрүлүп, Һечким йоқта келәр өксүп жиғлиғиң. Һәммә нәрсә көзүңгә соғ көрүнүп, Әс-һошиңни тәскән бирдин жиғмиғиң. Сәвир қилмай амалиң йоқ пәйдин-пәй, Йеқинларниң йөләр тиләк-мәдити. Ят көзигә аҗиз болуп көрүнмәй, Дәп, күчәнмәк екән адәм адити. Қеливеди башта бешим гаңгирап, Әнди хали тәшвишлик ой-хиялдин. Қалди чоқум сақийишни дил-халап, Тәҗрибидин өткән дава-амалди. Әндишиләр тарқап аста көңүлдин, Тиклигәндәк болди қайтип роһимни. Бәрибир тәс екән кечиш өмүрдин, Йоқатмиса үмүт яшаш зоқиңни... Керәк екән адәм пәқәт өзигә, Һаҗәт екән — пәқәт тирик болғиниң. Көрүнгәнниң қулақ салма сөзигә, Һеч гәп әмәс, силиқ-жирик болғиниң. Яхши-яман десун мәйли, бәрибир Кимләргиду бу һаятта керәксән. Артуқ, йә кам көрсун мәйли бәрибир Әң болмиса аиләңгә тирәксән!? Сақ чеғиңда һеч ғемиң йоқ өтисән, Бу хияллар қонмайду ой, көңүлгә... Ағриғанда җан қәдригә йетисән Һәм башқичә қарайсән бу өмүргә. Көп нәрсигә көзүм йәтти бу қетим, Миқта болуш керәк екән Адәмгә. Әсқатмиса җәңгиварлиқ хислитиң, Аҗизлиғиң айландурар беғәмгә?! Ирадәң — чиң, Жүригиңдә от болмай, Бу һаятқа үмүт билән беқиш тәс. ...Чүшкүнлүкниң чаңгилидин қутулмай, Мүшкүллүкниң җаңгилидин чиқиш тәс!!! 7. Давалиғучи дохтур Ермек Омар оғлиға Хизир болуп чиқтиң, Ермек, йолумға, Тәғдиримни тапшурдум өз қолуңға. Йеникләшти чирайлиқ гәп-сөзүңдин Артип кәлгән жүкүм йәлкә-ғолумға. Муамиләң болди силиқ-сипайә, Шуниң өзи биз, чоңларға, купайә. Башлиниду шундақ аддий ишлардин, Бемарларни қилиш дава, һимайә... Сийлиғиниң йешим билән бешимни Тез жиғдурди чечилған ой-есимни. Яқтуриду дәйсән қайси адимиң Қилған қопал мунасивәт, қисимни... Көпни көргән үчүн келип өмүргә, Мүҗәз-хулқиң қонди бирдин көңүлгә. Көрүп бәзи яшлирини заманниң, Айланғанму дәйсән робот-төмүргә?! Көрситиштин өзара сий-илтипат Бир-биригә болар инсан қол-қанат. Яхшилиқтин қетилса ой-нийәтләр, Мону дуния болматтиму гүл, ават?! Бар сәвәви шунда ағриқ — баланиң, Һәм башлинар йери һәммә даваниң. Бу ишларда Худаниң йоқ әйиви, Өзимиздә бар түгүчи гунаниң!? Йешиң тақап қалған екән атмишқа, Билдим, гува болғиниңни көп ишқа... Һеч сәвәпсиз ағримайду адәмләр, Болиду һәм давасини тепишқа. Шеиримдин өзгә мәндә пүтүк йоқ, Һаятиңда, ишиңда бол утуқлуқ. ...Мәртивәңни ашурмиса, кам қилмас, Пешанәңгә қонған бәхит-очуқлуқ!!! Йерим кечә... Елип кәлди каталкида, Бир жигитни оттузлардин әнди ашқан. Яш өмригә өзи ара болғай Худа, Дәм йәтмәйду... һали мүшкүл, өңи қачқан... Һәйәл қилмай, дохтур билән һәмшириләр, Сөрәп маңди бечарини ичкиригә. Кардин чиққан болар бәлким өпкә, җигәр, Бирәр дава тепиларму тәғдиригә?! ...Таң атқичә етишқини билән, бирақ Асралмиди шум әҗәлниң тирниғидин. У тикилип кәлсә өчәр янған чирақ, Қечип болмас җан қияр бир тиниғидин?! Чоң-кичикни илға қилар адити йоқ, Көз йешиңни көл қилсаңму кәтмәс қарап. Яхши-яман, йә бол надан яки улуқ, Бақилиққа елип кетәр аққа орап... Көзүм көргән паҗиәдин қалди бир дағ, Юмзиғиним билән қанчә билинмәскә... ...Әҗәл-өлүм тирик җан бар йәрдә шундақ, Барлиғини жүрәр дайим селип әскә... 9. Билинмәс азап, җапариң, Сақлиғиң болса әгәрдә. Жуюлар өткән хатариң, Сақлиғиң болса әгәрдә. Ениқтур мәхсәт-нишанәң, Соқулмас ташқа пешанәң. Мол әҗриң, инъам, ианәң, Сақлиғиң болса әгәрдә. Тамашә-оюн яришар, Дост-илпәт янға олишар. Көп чиқар қоллап, болишар, Сақлиғиң болса әгәрдә. Қалмайсән нәзир, тойлардин, Нерисән хүнүк ойлардин. Өзәңни зор сәз байлардин, Сақлиғиң болса әгәрдә. Ишәшлик меңип-турушуң, Хатирҗәм өмүр сүрүшүң. Билинмәс упрап, турушуң, Сақлиғиң болса әгәрдә. Ғәм-ғуссә қонмас көңүлгә, Бөләйду күнләр һөзүргә. Хуштарлиқ ашар өмүргә, Сақлиғиң болса әгәрдә. Вақтида пүтәр бар ишиң, Ховупсиз берип, келишиң, Сезилмәс һерип, телишиң, Сақлиғиң болса әгәрдә. Гәп әмәс яшниң өскини, Чечиңға ақниң чүшкини, Өчмәйду үмүт учқуни, Сақлиғиң болса әгәрдә. Ян басар җора, қериндаш, Зоқлинар көрүп қери-яш, Чоң-кичик билән арилаш, Сақлиғиң болса әгәрдә. Ялиқмас һечким һал сорап, Кәтмәйду күтүп, йол қарап, Ишиға жутниң жүр ярап, Сақлиғиң болса әгәрдә. Тоққузиң дайим тәл үчүн, Җан атма пәқәт гүл үчүн, Хизмитиң болсун әл үчүн, Сақлиғиң болса әгәрдә!! 10. Йеқин әмәс, жирақ бүгүн аримиз, Қарисақму көрүнмәйду қаримиз. Бу вақитлиқ җудалиқни йәңмәскә Йоқ, әзизим, чаримиз... Сән у яқта — ялғуз, һә мән бу яқта, Иккимизниң вайими бир бирақта. Йолумиздин айнимастин келимиз Әллик жиллиқ синақта. Болсиму һәм жүригимиз дағланған, Жиллар бойи ирадимиз тавланған. Пак муһәббәт билән диллар мәңгүлүк Бир-биригә бағланған. Ейт, өтмиди немә ишлар бу баштин, Хали болдуқ, лекин тартиш-талаштин. Һәр балани йеңәр адәм балиси Сөйүп, сийлап яшаштин. Биз шундақ бир аилиниң егиси, Аҗримастин келиватқан жигиси. Бирлигини сақлалиған җанларниң Сөйгүси — чиң, тиң — һиси... Кәлсә ойниң тәшвиш таман қачқиси, Бар көңүлниң җан сирини ачқуси: ...Айралмайду бизни әнди, әзизим, Бир өлүмдин башқиси?! 11. Шамал — хиял ойнап беғиңда, Йәккә ялғуз қалған чеғиңда. Болушини халайду көңүл, Йеқинларниң шунда йениңда. Чүшүп қалдим бүгүн шу һалға, Чигилди күн-түнүм хиялға. Пәқәт янфон җанға әсқетип, Қалдурмиди қийин әһвалға. Җим-җит қелиш — қиямәт-қайим, Әсәбиңни тоздурар вайим. Өз гөшүмни йәп жүргән пәйттә, Болди у зат садиқ һәмрайим. Бари яхши екән янфонниң, (Һәдийәси бүгүнки күнниң). Алиқанчилик болғини билән, Хизмитини қиларкән онниң. Жүргән билән гайида кайип, Әсқетиши җанға әҗайип. Әвзәллиги алдида униң Камчилиғи боларкән ғайип... Йеқинларни изләштүрәркән, Муңдаштуруп сөзләштүрәркән. Көрүшмәстин сеғинғанларни Үни билән йүзләштүрәркән. Ишиға йоқ һеч дава,чеқим, Қилидекән жирақни йеқин. Болсаңму бар иштин хәвәрдар, Байқуш көңлүң хатирҗәм лекин... Яхшилиққа — яхшилиқ дәркар, Дәп әҗдатлар ейтқан һекмәт бар. ...Бу шеирни атидим аңа, Рәхмитимни қилай дәп изһар!.. 12. Әң болмиса һалимни уқуп, Қойсаңмамду телефон соқуп. Сөзләшкәнгә туруп жирақтин Қалаттиму ағриғим жуқуп?! Кәлсәңму баш ақарған яшқа, Яримидиң көңүл сорашқа. Биллә өскән достниң бир еғиз, Иллиқ ләвзин аңлимақ башқа. Җовутмастин өзини сөзгә, Өскиниң раст достлардин өзгә. Көп етивар бәрмәттуқ аңа, Чапқан үчүн ойимиз түзгә. Сиңгән мүҗәз өзгәрмәйдиған Охшимамду кирсәңму йүзгә. Омулушниң, чини-рәнҗишниң Беши дитқа сиғмиған ишниң. Ким билиду, күни хатирҗәм Өтәр, бәлким, қулиғи течниң?! Ясалма сөз, һәтта ялғанға, Алдиниш бар тәнһа қалғанда. Беғәмлиги бәзән илпәтниң, Яшанғанда патаркән җанға. Үдимәскә көңүл яриси Сөкмәсликниң бар бир чариси. Кәчүрүмчан, кәң қосақлиқтин Жирақлашмас достлар ариси... Рәнҗип қалма, достум, бу сөзгә, Мениңму һәм мүҗәзим өзгә. ...Ойдикини ичтә сақлимай, Ейтиветиш — адитим үзгә?! Рәнагүл, Рабидин, Райдин, күйоғул вә келинлиримгә 14. Бу һаятта һечкимдин Кам болмиди амитим, Чекилмиди пешанәм, Пүкүлмиди қамитим. Чоққилардин көрүнүш Бәлким мүмкин әмәсти, Үч пәрзәндим, аиләм Болмиса қол-қанитим. Болуп өйлүк-очақлиқ Йол қоймастин хатаға, Ана болуп, әр йетип Қетилдиңлар қатарға. Һағда үчүн өзәңлар Апаң билән иккимиз Пурчилмастин келимиз Тәшвиш, қайғу, җапаға... Йениклитәр еғирни Йөләнчиңниң барлиғи. Пәрзәнтлириң болғачқа Ишәнчиңниң нарлиғи. Бой-ойиға пүтүлгән Ихтидари түпәйли Келәчәктә ақлинар Үмүтиңниң зорлиғи! Силәр өчмәс чириғим, Түнлиримгә йеқилған. Йол салғанда жириғим Яндин дайим тепилған. Пәрзәнтләрниң барида Жүргән қоллап, қувәтләп, Ата-ана бармиди Йәклинип, йә қеқилған?! Күн чүшкәндә бешимға, Тез йәттиңлар йенимға Ара болмақ ойида Дава издәп җенимға. Үч тәрәпләп тәсәлла, Сәвир берип үч яқтин, Ойлиримни чечилған Салған силәр қинимға... Сөзүңларни жирмастин Диққәт билән тиңшидим. Етиварсиз қалдурмай Әс-һошумни тәңшидим. Тушма-туштин мәслиһәт Болған үчүн орунлуқ, Қайил болдум һәммигә Һәм өзәмни оңшидим... Шундин бери пат келип, Мени йоқлап турдуңлар, Һаятқа зоқ ойғитип, «Оқлап», «чақлап» турдуңлар. Араңларда әдәптин Ашқан һечким болмиди, Ата-бала пәрқини Һаман сақлап турдуңлар. Бизгә турмақ, ятқиму Бирхил силиқ, мунайим, Пәрзәнтлирим, рисқиңлар Кам болмисун илаһим. Һәмра болуп көктики Периштәләр һемишәм, Өмрүңларни ибрәтлик, Узақ қилсун Худайим!!! 15. Хатимә орнида Сәллимаза сақийип чиқтим мән бүгүн, Худа халап, қайтимән өйүмгә, жутқа. Қетилармән қатарға әтә йә өгүн, Суға чүшүп, буйриса, киримән отқа! Өмрүмниң оқ йилтизи тартқан бу йәргә, Томурумда аққан сап әҗдатниң қени. Қонған болса мәңгүлүк амәт бир әргә, Һеч гумансиз десәңлар болиду мени!!! Мән бу жутта бәхитлик аиләм билән, Чириғимни яндурған — жутниң бир қизи. Бай әмәс, әл қатари яшап келимән, Өчмисун дәп Абдулһәй, Қашийниң изи. Шаирларниң жутидин чиққан шаирмән, Кирип чиқмас оюмға шәһәргә кетиш. Көчүп кәтмәй садиқ боп қалғини — бир мән, Әл қәдригә шәртмиди айрилип йетиш?! Пәрзәнтлирим йезидин кәткәнлиги раст, Тепилмиди мәлидин лайиқ иш –хизмәт. Һәр адәмдә өзгичә — сиғиниш, ихлас, Һәр көңүлгә өзгичә — пүтүлгән һекмәт! Улар йеңи заманға мунасип яшар, Биз адими кониниң — кеңәш дәвриниң. Кетип қалди вақтимиз шәһәр талишар, Бизгә аян — һиммити әл-жут қәдриниң... Бир шаирмән — шаирлар жутидин чиққан, Башқа яққа көчүшни қоймаймән ойлап. Һаятимда байлиғим болса гәр жиққан, Көп билән бир жүргиним — сийлишип, сийлап... Қериндаш бар, Қаяш бар, йетәр дост-җорам, Ялғузлуққа бу йәрдә болмаймән бозәк. Әгәр издәп кәлсиңиз, исмимни сораң, Йеңилмәстин, кечикмәй таписиз бешәк. Киндик қеним һөддигә тәримни төкүп, Җан һөддигә — тәйярмән қилишқа хизмәт. Өтсәм мәйли алдида қәддимни пүкүп, Маңа ундин йоқ артуқ аброй һәм иззәт! Улуқлуққа баштинла қилмидим сәҗдә, Халимидим өләмән болушни бирақ. Бу һәққидә гәп чиқса — қорулар гәжгәм, Бариң билән болған он һәссә яхширақ. Шу етиқат, Әқидә билән яшидим, Яман күнгә қалмидим, Шүкри миң қатлиқ. Синиғидин һаятниң чәтнәп, қачмидим, Кәйпиятим хуш бүгүн, оюм қанатлиқ. ...Кәйпиятим хуш бүгүн, Қайтимән өйгә Аман қалдим баладин йәнә бу қетим. Шаиримән уйғурниң — хәлқини сөйгән, Бар охшайду һазирчә әлгә һаҗитим... Керигиңниң барлиғи — бүйүк нәсивә, Бизгә йәткән Аллаһтин — ианә, инъам. Бәргән охшаш мевилик дәриғиң мөгә, Һәммә ишқа ярайсән болсаңла сағлам! Әрзимәйду һаятни кайип яманлаш, Қийин тәғдир һәққидә ейтмиғиң кесип... ...Жүргүчилик йәр дәссәп, әзиз, замандаш, Бизләргә сақ көрүшмәк болсунчу несип!

388 рет

көрсетілді

0

пікір

Біздің Telegram каналына жазылыңыз

алдымен сізді қызықтыратын барлық жаңалықтарды біліңіз

Уйғур авази

21 Сәуір, 2021

Жүктеу (PDF)

Редактор блогы

Ершат Моллахун оғли ӘСМӘТОВ

Редактор блогы