• Әхбаратлар еқими
• 21 Қаңтар, 2021

Көпчиликкә нәмунә

Биз, уйғурлар, қәйәрдә истиқамәт қилмайли, шу йәрдә алаһидә паалийәтчанлиғимизни көрситип, адил әмгәк қилип яшайдиған хәлиқ. Җапағиму үгәнгәнмиз. Меһмандостлуғимиз өз алдиға бир гәп. Шуниң үчүн болса керәк, қәйәргә маканлашмайли, шу йәрниң һөрмәтлик, инавәтлик бир аилиси сүпитидә тилға елинимиз. Бу бизгә әҗдатлиримиздин мирас болуп келиватқан бебаһа байлиғимиз. Мана мошу байлиғимиз бизни һаман қоғдап, тәрбийә көргән, әмгәксөйгүч, парасәтлик милләт болушимизда вә пәқәт яхши тәрәпләрдин көрүнүшимизгә түрткә болмақта. Бүгүнки күндиму әйнә шу дехан ата-бовилириниң изгү ишлириға варислиқ қилип келиватқан акилиримиз аримизда көпләп санилиду. Өзиниң адил әмгиги түпәйли, вилайәттә тонулған акилиримизниң бири – байсейитлиқ Мәрүпҗан Тайиров тоғрилиқ әйнә шундақ дейишкә болиду. 
Мәрүпҗан ака пүткүл аңлиқ һаятини йәргә ишләшкә беғишлиған әмгәксөйгүч инсанларниң бири. Пурсити кәлгәчкә, шуниму тәкитлигүм келидуки, у дәсләп мәктәпни, андин йеза егилиги техникумини тамамлап, ишқа орунлашқандин кейинму, сәнъәт саһасиға йеқин жүрди. Униң Байсейит йезисиниң һәвәскарлар өмиги тәркивидә «Көч-көч» нахшисини бабиға йәткүзүп орунлиғинини көпчилик  яхши билиду. 
Бу күнләрдә 70 яшниң үзини көргән Мәрүпҗан Тайировниң әмгәк паалийитигә қисқичә тохталсақ, Алмутидики йеза егилиги институтини сирттин тамамлиған. Әмгәк паалийитини СССРниң 50 жиллиғи намидики, “Бартоғай” вә Саттаров намидики совхозларда, андин «КАЗЭКСИМ» агроегилигидә баш агроном болди. Алмута вирусология илмий-тәтқиқат институти мутәхәссислири билән көплигән чәт мәмликәтләргә тәҗрибә алмаштуруш мәхситидә берип кәлгәчкә, бу сәпәрләр Мәрүпҗан акиниң баш агроном сүпитидики паалийитигә көп пайдисини тәккүзди. 
— Һазир ойлисам, биз вақит билән һесаплашмай ишләптимиз, — дәйду Мәрүпҗан ака күлүмсирәп. — Һәтта жилларниң ғуюлдап өтүп кәткининиму туймай қаптимиз. Мана, һәш-пәш дегичә, йәтмиштин алқиптимиз. Тәслимбүви һәдәң иккимизниң аилә қурғинимизғиму 50 жил толупту. Бәш бала тепип, өстүрдуқ. Уларни өзлири халиған оқушларда оқуттуқ. Бүгүн улар өз алдиға бир кәсип егиси болуп йетилди. Уларниң һәммиси ана тилида билим алди, бийил чоң нәвримиз Алмутидики П.Чайковский намидики музыка училищесиға чүшти. Буни алаһидә қәйт қиливатқинимниң сәвәви, нәвриләр миллий саз әсваплиридин — сатар, дутар, тәмбүр вә дап челишқа иштияқ бағлап келиватиду. Һазир Зипәрҗан оғлумниң йетәкчилигидә «Нәвриләр” ансамбли паалийәт елип бериватиду. У бирқатар сәнъәт көрүклиридә өз маһаритини намайиш қилди. 
Һәқиқәтәнму, бу ансамбль әзалириниң Или нахшилирини бабиға йәткүзүп орунлап жүргинини, шундақла наһийә вә вилайәт даирисидә өткүзүлүватқан көрүкләрдә мукапатлиқ орунлардин көрүнүп, зор алқишларға сазавәр болғанлиғидин хәәвиримиз бар. Қисқиси, Мәрүпҗан ака Тайировниң аилиси бош вақтини үнүмлүк пайдилинип, тәрбийәвий әһмийити зор ишлар билән мәшғул болмақта...
Мәрүпҗан акиниң бир кәсиптә 50 жил ишләп, төккән маңлай тәри бекарға кәткини йоқ. У«Шөһрәт» ордениниң кавалери. Бирқанчә медаль вә пәхрий ярлиқлар билән тәғдирләнгән. Униң үчүн әң чоң мукапат вә байлиқ — ишини изчил давамлаштуруватқан балилири билән өзи йетәкләп өстүргән нәврилири. 

Абдумәһәмәт ДӨЛӘТОВ.

Әмгәкчиқазақ наһийәси.