• Хәйрихаһлиқ
• 16 Қаңтар, 2019

Қелиплашқан әнъәнә бийилму өз әксини тапти

Мәшүр САСИҚОВ, «Уйғур авази» Шундақ адәмләр барки, тиймақчилик иш қилса болди, аләмгә җар селишқа алдирайду. Лекин аримизда аләмчә ишларни әмәлгә ашуруватсиму, у тоғрилиқ сир ечишқа һәргизму интилмайдиғанлар нурғун. Һә, бу дуния әйнә шундақ меһриван, сахавәтлик һәм тапқинини өзгиләр билән бөлүшүп яшаватқан инсанлар арқилиқ гөзәл екәнлиги ениқ. Җумһурийәт Президенти Нурсултан Назарбаевниң «Рухани жаңғыру» намлиқ программиси биз, қазақстанлиқларни, дәл шундақ өзара мунасивәттә бир-биримизни һөрмәтләп, қолида барлар житим-йесирларға қол учини сунуп, аң-сәвийәси үстүн әвлатни тәрбийиләшкә чақириду. Әйнә шундақ келәчәкни көзлигән дана Президентимизниң ички вә ташқи сәяситини қоллап-қувәтләш мошу мәмликәттә яшаватқан һәрқандақ адәмниң, униң қайси динға етиқат қилишидин, қайси милләт вәкили болушидин вә башқиму алаһидиликлиридин қәтъий нәзәр, уттур вәзиписи һесаплиниду. Йеңи жил һарписида көплигән қазақстанлиқлар өзлириниң инақлиғини вә дайим бирликтә екәнлигини йәнә бир қетим испатлиди десәк, һәргизму ашурувәткәнлик әмәс. Чүнки у яқ-бу яқлардин кәлгән әхбаратлар вә өз көзүмиз билән көргән хәйрихаһлиқ паалийәтләр шуниң ярқин испатидур. Тәғдирниң язмиши билән ата-анисидин яки баққучисидин айрилған ғерип балиларниң бир күнини қизиқарлиқ өтүшигә зәмин яритишқа тиришқанлар өз ишлирини декабрь ейиниң оттурилиридила башлавәтти. Мундақ дейишимиздики сәвәп, он жилдин ошуқ вақит көплигән хәйрихаһлиқ чарә-тәдбирләрни уюштуруп, роза-рамзанда топ-топ житим-йесирниң совавини елип жүргән болсиму, у ишлири тоғрилиқ бирәр қетим тил ярмиған акилиримизниң бири – «Белал-Строй» җавапкәрлиги чәкләнгән йолдашлиғиниң мудири Қасимҗан Белаловни вә униң рәпиқиси Азнәм Ғаппаровани шәһәрдики «Любовь» нака балилар өйиниң йенида учраттуқ. У әнъәнә бойичә бүгүн бу балилар өйигә келип, уларға атиған соғилирини тапшуруватқан екән. – Қасимҗан ака «кона ағриғиңларни» давалаветипсиләрдә – дәп уларға чақчақ арилаш мураҗиәт қилдуқ. – Демисәңму, хәйрихаһлиқ яки өзгиләргә анда-санда ярдәмләшмисәк, өзәң ейтқандәк, бизниң аилә әзалири ағрип қалиду, – деди у. – Шу қелиплашқан адитимизни бузмайли дегән нийәттә балиларға атиған бираз соғилиримиз бар еди, шуларни бериватимиз. Кимгә қандақ билмидим, амма әйнә чирайи пучулған гөдәкләрниң күлкисини көргәндә, өзәмдә арамбәхш сезимлар пәйда болиду. Бәзиләр мошундақ ишларни өзлиригә атақ-аброй үчүн қилидиған охшайду. Лекин шәхсән маңа вә қериндашлиримға «башқиларға ярдәмлишип, қолуңдин кәлгинини қил, бирақ униң билән башқиларға һәргизму махтанмиғин» дегән вәсийәтни атимиз Мәрүп һаҗим қалдуруп кәткән. Өз новитидә, биз, тоққуз қериндаш, һеликәм атимизниң әйнә шу вәсийитигә әмәл қилип келиватимиз. Аилидә һәммә нәрсә тәрбийидин башлиниду әмәсму. Мәрүп һаҗим Белалов өз пәрзәнтлирини алийҗанаплиққа, меһриванлиққа үндәп, «көп билән көргән той» дәп тәрбийилигән екән. Шуңлашқа униң Қурванҗан, Асийәм, Турғанҗан, Қасимҗан, Пәридәм, Турсунбүви, Үсүпҗан, Аюпҗан вә Пәрһат исимлиқ балилири һаятта қандақла егиз пәллиләргә йәтмисун, дайим көпчилик билән биллә болған һалда, ярдәмгә муһтаҗ һәрқандақ инсанниң хиҗалитидин чиқип келиватиду. Уларниң қиливатқан ишлирини бирси билсә, йәнә бириниң хәвири йоқ болуши мүмкин, амма атисиниң бир еғиз сөзини йәрдә қоймай келиватқан пәрзәнтләр пак нийити билән бирәвниң жириғини – йеқин, йоқини бар қилишқа тиришиватқини ениқ. Бу мақалә қәһриманлириниң һаятидин һәрбиримиз өзимизгә азирақ болсиму үлгә алсақ, пәрзәнтлиримизгә тәрбийә бериштики ата-анилиқ борчимизни ада қилишқа алдирисақ, уларниң келәчәктә чоқум җәмийитимизгә ярамлиқ инсанлардин болуп, хәлқимизгә, миллитимизгә хизмәт қилидиған әзимәтләр болуп йетилидиғанлиғи ениқ.