Йеңи жил һарписидики ой

Дәвир чақи пелигидә айлинип,

Қәдәм тәшрип қилдиң йәнә Йеңи жил.

Сүкүнатта олтиримән ойлинип,

Чәксиз һислар қайнимиға чөкүп дил.

Қучақ ечип, сени қарши елишқа,

Барчә әтрап кәтти бирдин җанлинип.

Мәрикилик хумарини бесишқа,

Көңүлләрниң ишқи-зоқи бағлинип.

Кәл, Йеңи жил, барчә инсан әһлигә,

Бәхит, амәт әта қилсун һиммитиң.

Һеч бириниң қайғу-һәсрәт дәстидә,

Көзлирини яшлимисун қисмитиң.

Дилға пүткән арзуларниң илкидә,

Йәнила бир босуғаңдин атлаймиз.

Течлиқ жили болғай дегән нийәттә,

Һәр күнүңгә изгү үмүт бағлаймиз.

Әсирләрниң сәһиписи бетигә,

Қәдимиңдә излар селип барисән.

Қилип турмуш тәризигә меликә,

Бизни йәнә нери йолға салисән.

Бәрпакарлиқ йүксәлгән бу әсирдә,

Сәндә һасил болар йеңи кәйпият.

Мөҗүзиләр яратқучи һәр дәмдә,

Инсанларға беғишла хуш кәйпият.

Кәл, Йеңи жил!

Кәлгүсигә йол тутқан.

Барчә җанға зоқ арамлиқ бәргәйсән.

Тәңсизликниң зәрдавида тунҗуққан

Мәзлумларға һурлуқ елип кәлгәйсән.

Савут Искәндәров.