• Йеңилиқлар
• 09 Маусым, 2016

Пули барниң дости көп

Мәсәл Бурунқи заманда бир байниң ялғуз оғли болған екән. Ата-аниси уни толиму арзулап беқип, дегинини орунлап әркә өстүрүпту. Жиллар өтүп, бала чоң болғансири, һечнемигә қизиқмай, әтидин кәч киргичә достлири билән ойнап күнини өткүзидекән. Дадисиниң оқитиға ярдәм қилмай, йә униң несиһәтлирини тиңшимай, әл-ағинилири билән оюн-тамашә қилип пул хәшләп, мәйханидин чиқмай күн өткүзүпту. Ата-аниси қерип, күчидин қалғанда, атиси униңға несиһәт қипту. Балам, сән бөвәк болуп өсүп қалдиң, мениң мәслиһәтлиримни қулаққа алмидиң. Әнди қандақму җениңни бақарсән? Мениң бар жиққан дунияримни йетип йәвәрсәң, уму бир күни түгәйду. Пулуң барда достлириң көпийиду. Чөнтигиң қуруқ болса, уларму аста-аста сениңдин қачиду, пәқәт һәқиқий достуңла, саңа қол учини бериши мүмкин. Навада қешиңда һечким қалмиса, хәқтин нан сорима, униңдин көрә мону қозуққа сиртмақ селип өлүвал, — дәп өйниң лимиға қеқилған йоған қозуқни көрситипту. Ата-аниси вапат болғандин кейинму у үгәнгән адитини ташлимай, бар дуниярини чечип-төкүп тамашә қилип, бирнәччә жилдин кейин дақ йәрдә қапту. Пүтүн өмрини тамашә билән биллә өткүзгән ағинилири аста-аста униңдин башлапту. Қосақ ачлиқтин мағдирсизлинип, өйниң оттурида оңда ятқан жигит торустики қозуққа көзи чүшүп, атисиниң вәсийитини есиға аптудә, ағамчини сиртмақ қилип есиливапту... Биркәмдә, жигит һошиға келип көзини ачса, йәрдә ятқидәк. Орнидин туруп өп-чөрисигә қариса, валилдап чечилип ятқан алтун-күмүчләрни көрүпту. Торустики лимниң бир парчиси аҗрап йәргә чүшүпту. Шу чағдила жигит атисиниң өзигә сөзини өткүзәлмигәндин кейин, униң әмгәк қилип өз һаятини давамлаштурушиға мүмкинчилик бериш үчүн тапқан амали екәнлигини чүшинипту. Шуниңдин кейин у атисиниң «қара күнгә» дәп қалдурған мирасини дурус ишлитип, өйлинип бала-чақилиқ болуп, бәхитлик һаят кәчүрүпту. Иззәт ЙҮСҮПОВА