• Қәлб нидаси
• 02 Қыркүйек, 2016

Тағдәк йөләкчим еди

Мениң тағдәк йөләкчим болған атам Нурәхмәт Мәһәмәт оғли Ахмоллаев бу күнләрдә һаятиниң 75-даванидин ашқан болар еди. Әпсус, атам аримизда йоқ. Шум әҗәл уни туюқсиз елип кәтти. У күн мениң ядимдин задила кәтмәйду. Мән Талғир наһийәсиниң Қизил Ғәйрәт йезисида муәллим болуп ишләвататтим.Таң сәһәрдә чүш көрдүм. Чүшүмдә өйүмиз йеңидин селинған екән. Ичидә һечқандақ буюм йоқ. Сиртқа чиқип кәйнимгә бурулуп қарисам, өй көтирилип-чайқилип қозғалғандәк болди... Чөчүп охинип кәттим. Шу күни шум хәвәр алдим: мән қанитимдин айрилип, тағдәк йөләнчимни йоқатқан екәнмән. Атам буниңдин 13 жил илгири 62 йешида аләмдин өтти. Шунчә узақ жиллар өтсиму, шу қайғулуқ күн маңа түнүгүнла болғандәк сезилиду.

Ата! Сениң бақилиқ болғиниңға һеч ишәнгүм кәлмиди. Мән үчүн һаят тохтап қалғандәк болди. Маңған излириң, иллиқ чирайиң, көз алдимдин кетәр әмәс. Һазирла ишиктин кирип келидиғандәк турисән. Сени аримизда йоқ дейишкә тилим бармайду. Сәвәви, чоң акамниң оғли саңа қуюп қойғандәк охшайду. Сениң симариңни шуниңдин көргәндәк болумән. Һәрқачан өзәң һаят чеғиңда өткүзгән һаятимниң һәрбир дәқиқисини унтумаймән. Атамниң вапатидин кейин униң қериндашлири Реһан, Ғоҗәхмәт, Барат, Гүлпәмму бириниң арқисидин бири аләмдин өтти. Бу жиллар бизниң әвладимиз үчүн бәк еғир кәлди. Нә илаҗ, тәғдиргә тән бәрмәскә амал йоқ екән. Атам Нурәхмәт 1941-жили илгәрки Челәк наһийәсиниң Ғәйрәт йезисида туғулған. Униң балилиқ дәври уруш жиллириға тоғра кәлди. Анисидин әтигән айрилған атам өйниң чоңи болғачқа, кичигидинла әмгәк қилип, бовам Мәһәмәткә қол-қанат болди. Балилиқ, яшлиқ чағлирида қийинчилиқни баштин кәчүргән бизни дайим әмгәк қилишқа, билимлик, инақ болушқа тәрбийилиди. Атам пүткүл өмрини адил әмгәк билән өткүзди. Узун жиллар «Аси» совхозида шофер болуп ишлиди. Наһайити әмгәксөйгүч, һәрқандақ еғир иштин баш тартмайдиған, ақ көңүл, қәлби пак инсан еди. Анам Меһикәм Сетиева билән аилә қуруп, бәш пәрзәнт тәрбийилиди. Бу жил уларниң аилә қурғиниға 50 жил толаттекән... Оғуллири ата изини бесип, қизлири алий билимлик болуп, өз хизмәтлирини атқурмақта. Мәрһум бизни бақимән-қақимән, оқутимән дәп, көп җапа-мәшәқәтләрни тартти. Һаят һаман давам қилмақта. Атимизниң йоқлуғини билиндүрмәй жүргән анам биз үчүн сәкпарә. Илаһим, униңға узақ өмүр, саламәтлик яр болсекән дәп тиләймиз. «Анидәк меһриван қайда, Атидәк ғәмгүзар қайда» демәкчи, һәқиқәтәнму улар йениңда болса, тағдәк йөләкчим бар дәп, өзәңни бәхитлик сезисән. Һәрбир аилиниң түврүги болған ғәмгүзар, меһриван атилар аман болсун. Қәдирданим, мәзмут чинарим, атам. Сени әсләп, кинәп-сеғинип қолумға қәләм алдим. Илаһим, иманиң йолдаш, роһиң җәннәттә болсун.

Айимгүл АХМОЛЛАЕВА.

Ғәйрәт йезиси, Әмгәк­чиқазақ наһийәси.