• Қәлб нидаси
• 23 Желтоқсан, 2016

Өлгәнләр жиғлап-қақшиғанға кәлмәйдекән

Пешанигә пүтүлгән бала-қазадин қечип қутулғили болмайдекән. Қериндашлар һәммимиз өз тирикчилигимиз ғемида хатирҗәм жүргән едуқ. Туюқсиз ана жутум Ақтамдин шум хәвәр кәлди. Инимиз Зәйнидин Һошуров йол апитигә учрап, Чонҗа йезисидики ағриқханиға йәткүзүлгәнлигини аңлидуқ. Дәрһал йениға йәттуқ. Йәрлик дохтурлар илаҗисиз Алмута шәһиригә апириш керәклигини ейтти. Униңму чарилирини издәштүрдуқ. Әпсус, ақивәт инимиздин бевақит айрилдуқ. Жиғлидуқ, қахшидуқ, тәғдиргә тән бериштин башқа амалимиз болмиди. Инимиз Зәйнидин билән сиңлимиз Гүлзарәм иккиси бәш пәрзәнт сөйгән җанлардин еди. Әндиликтә уларни инимиз 43 йешида ташлап, бақилиқ болди. Пәрзәнтлириниң «Атам» дәп бозлиғиниға адәм чидиғусиз. Таш жүрәкниму еритидиған зарлашлар. Зәйнидин сәксәнгә киргән анисини һашамәтлик өйләрниң төридә олтарғузуш нийитидә, шу өйниң һулини әндила қурған екән. Әпсус, униң дуниядики әң меһриван инсан анисини алиқинида алма қилиш арзу-арманлириниңму әмәлгә ешиши буйримиған екән. Зәйнидин Һошуров аилисиниң ғәмхорчиси һәм түврүги, җүптиниң садиқ яри болидиған. Күтүлмигән йәрдин мошундақ һәммимизгә тәң көйидиған қериндишимиздин айрилиш бизгә толиму еғир кәлди. Болупму әндила һаятқа қанат қаққан бәш пәрзәндини гаңгиритип қойди. Уларниң көз йешини һечнәрсә қуриталмиса керәк. Мана һәш-пәш дегичә қериндишимизниң қирқи толуватиду. Уларниң өйидә йәнә жиға-зерә, бозлашлар...  Илаһим, қәдирлик иним, роһиң җәннәттә, иманиң йолдаш болғай... Илахун ҺОШУРОВ.