• 31-май — Сәясий тәқип қурванлирини хатириләш күни
• 30 Мамыр, 2019

Уйғур келини болған Татьяна

Сабирәм ӘНВӘРОВА, «Уйғур авази» Татьяна Бондарчук Украининиң Львов вилайитидики медицина техникумини тамамлап, Львов шәһәрлик дохтурханисида ишләп жүргинидә, Улуқ Вәтән уруши башлинип кетидудә, ағриқхана немисларниң госпиталиға айлиниду. Бу мәзгилдә Татьяна партизанлар отрядлириға дора-дәрмәк йәткүзәттекән. Кейин немислар буни билип қелип, концлагерьға әвәтиветиду. Қисқиси,1944-жили күзлүги Татьяна «хәлиқ дүшмини» атилип, қамаққа елиниду. Бир қизиғи, аватлиқ Авдун Анайәтовму 1942-жили Литвада әсиргә чүшкәнлиги сәвәплик Сталинчә тәқипләш лагериға әвәтилгән екән. Тәғдирниң язмиши билән икки яш мошу йәрдә тонушуп, рус қизи уйғур жигитигә турмушқа чиқиду. Мана шуниңдин етиварән Татьяна Бондарчук Татьяна Анайәтова атилип кетиду. 1953-жили язда һәр иккилиси ақлинип, Авдун Анайәтов хаңда, Татьяна Анайәтова – дохтурханида хизмәт қилишқа башлайду. 1957-жили қериндашлириниң тәкливи билән Авдун Анайәтов рәпиқисини елип, Уйғур наһийәсиниң Ават йезисиға қайтип келиду. Дәл шу пәйттә Уйғур наһийәсидә дохтурлар йетишмәтти. Татьяна Анайәтова Ават жутиниңла әмәс, хошна орунлашқан йезилардики аһалиниңму хизмитидә болиду вә та һөрмәтлик дәм елишқа чиққичә Ават амбулаториясидә әмгәк қилиду. Бемарларни давалап, аңлиқ һаятида пәқәт бир саһада, бир орунда хизмәт қилип, хәлиқниң саламәтлиги үчүн күрәшкән Татьяна Анайәтованиң исмини жутдашлири һеликәм пәхирлиниш илкидә тилға елишиму бекар әмәс. Чүнки у бу жутниң келинила әмәс, худди қизидәк болуп кетиду. Һә, Авдун Анайәтов ана жутиға қайтип кәлгәндин кейин колхозда әмгәк қилиду. Улар Зәйнәпхан, Рахатхан, Раһиләм, Рустәм исимлиқ төрт пәрзәнт сөйиду. Бүгүнки күндә қизи Зәйнәпхан билән икки нәвриси Татьяна Анайәтованиң изини давамлаштуруп келиватиду. Аватлиқлар йеқинда уларни әсләп өтүшти. Тонуйдиғанлар өзлириниң әслимилири билән бөлүшти. Бүгүнки күндә Анайәтовлар әвладиниң 12 нәврә, 26 чәвриси бова-момисиниң ибрәтлик сөзлирини, мәшәқәтлик әмгигини әскә елип, сәргүзәштилик һаятидин һекайә қилишиду. Ейтмақчи, бу қисқа мақалимиз қәһриманлириниң тәғдирини әслитидиған яки болмиса уруштин кейинки течлиқ һаят дәвридә тәғдир тәққазиси билән тепишип қалған бәйнәлмиләл аилиләрни һәрбир йезида учритишқа болиду. Һәтта уйғурларға келин болған өзгә милләт вәкиллириниң арисида уйғурчини бәзи ана тилини билмәйдиған қериндашлиримизға қариғанда яхширақ сөзләйдиғанлиғиниң гувачиси болуп жүримиз. Бирақ бу башқа мавзу. Лекин җимики яхшилиқниң милләтләрара достлуқтин башлинидиғанлиғи ениқ. Әйнә шундақ достлуқ елимизда әзәлдин бери қелиплашқан екән, уни көзүмизниң қаричуғидәк сақлаш, келәчәк әвлатқа аманәт сүпитидә тапшуруш – Һәрбиримизниң муқәддәс борчидур.