• Қазақстан тәуелсіздігіне 30 жыл
• 31 Наурыз, 2021

Мустәқиллик бизниң жүригимиздә

Йәр шари – бизниң ортақ өйүмиз. Тағу-таш, дәрия-көл, орман-чөлләрдин туридиған бу чеки йоқ зимин инсанлар билән җан-җаниварларниң иссиқ макани. Шундақла һәр яритилишниң өмүр сүрүшигә қолайлиқ муһит бар. Мәсилән, белиқниң – орманда, қалиғачниң суда өмүр сүрүши мүмкин әмәс. Чүнки белиқ суда яшаш үчүн яралған. Әгәр уни қуруқлуққа чиқарсаң, шу мәһәл җан тапшуруду. Демәк, белиқниң Вәтини – су. Мана шуниңға охшаш инсанларниңму туғулған ели Вәтини болуп һесаплиниду. Белиқ суға қандақ тәәллуқ болса, инсанму Вәтинигә шу қәдәр бағланған. Шуңлашқиму белиқ сусиз яшалмиғинидәк, инсанму Вәтинисиз «тирик өлүккә» айлинип қалиду...

Сабирәм ӘНВӘРОВА,
«Уйғур авази»

«Булбул – орманни, инсан Вәтәнни сөйәр» демәкчи, һәркимгә туғулған йери әзиз. Вәтәнгә болған муһәббәт өзәңгә болған муһәббәттин башлиниду. Өзини һөрмәтлигән адәм Вәтинигә садиқ, елигә адил адәм болуп йетилиду. Вәтинини сөйгән адәм башқиларғиму сөйүмлүк болиду. Аброй-инавити өсүп, көпкә үлгә болғидәк шәхскә айлиниду. Немишкә дәмсиз? Сәвәви, башта ейтқинимиздәк, Вәтәнгә болған һөрмәт – өзәңгә болған һөрмәтниң ипадисидур. 
Қазақстан – бизниң Вәтинимиз! Йүз оттуздин ошуқ милләтниң алтун угиси, киндик қени тамған қутлуқ маканидур. Он сәккиз миллиондин ошуқ хәлиқниң бешини қошқан чоң бир аилә. Бу аилиниң Кеңәш һөкүмитидин бөлүнүп, азат әлгә айланғанлиғиға бийил 30 жил толиду. Өз алдиға Мустәқил дөләт болуп, әркинлик алған Вәтинимиз ушбу қисқа вақит ичидә аләмшумул йеңилиқларни яратти. Путиға тик туруп, дунияға тонутти. Тәрәққияти билән талайларни кәйнидә қалдуруп, вақит җәһәттин алғанда яш дөләт болсиму, тәрәққийпәрвәр дөләтләр сепигә қошулди.
Мустәқилликниң қәдир-қиммитини чоңқур һис қилмай туруп, уни сақлап қелиш мүмкин әмәстур. Мәңгүлүк әл болимиз дәймизкән, биринчи новәттә өсүп келиватқан әвлатқа әсирләр бойи арман болуп, миңлиған қан төкүшләр, азап-оқубәтләр билән кәлгән әркинлигимизни баһалашни үгитишимиз лазим. Әлвәттә, Мустәқилликкичә болған күрәшләрнила әмәс, умумән, мустәқилликтин кейинки синақларниму унтумиғинимиз әвзәл. Чүнки 1991-жилдин 2021-жилғичә болған арилиқта Қазақстан нурғунлиған қийинчилиқларни баштин кәчүрди. Әркинликниң оттузинчи пәләмпийигә көтирилгичә көплигән мурәккәп проблемиларға дуч кәлди. Болупму, мустәқилликниң дәсләпки жиллириниң йеңидин қурулған дөлитимиз үчүн оңайға чүшмигини раст. Әндила дәм-дәм басқан бовақ меңишни үгәнгичә талай қетим жиқилип-турғинидәк, йеңидин Мустәқиллик алған дөләтму путиға турувалғичә талай сүрүнди. Бирақ қәддини пүкмиди, рәқипләр алдида бешини әгмиди. Жиқилған йеридә тохтап қалмиди. Шундақ қилип, йүздин ошуқ милләтниң бирлиги билән мустәқилликниң оттузинчи пәләмпийигә мәғрур көтирилди.
Президентимиз Қасым-Жомарт Тоқаев өзиниң «Мустәқиллик һәммидин қиммәт» намлиқ мақалисида тәкитлигинидәк, азатлиқниң дәсләпки он жиллиғи һәқиқәтән йеңи Қазақстанниң һули тикләнгән басқуч болди. Мошу вақитта Елбасыниң рәһбәрлиги билән дөлитимизниң нишанлири бәлгүлинип, һакимийәт системиси қелиплашти. Миллий валютимиз айлинимға чүшти. Һәрбий күчлиримиз қурулди. Конституция қобул қилинди. Чәт әлләр билән дипломатиялик мунасивәтләр орнитилди. Елимиз абройлуқ хәлиқара тәшкилатларға әза болди. Умумән, Дөләт рәһбири мәзкүр мақалисида 30 жиллиқ тәрәққиятимизни «Тарих савақлири», «Җәмийәт вә қәдрийәт», «Тәрәққият истиқбаллири» дегән тармақларға бөлүп қараштуриду. Мақалә билән тонушқан адәм мустәқилликниң қәдир-қиммитини техиму чоңқур сезиниду вә келәчәктә уни сақлап қелиш үчүн атқурулидиған ишлар билән тонушуп чиқиду. 
Дәрһәқиқәт, мустәқиллик һәққидә гәп қозғалса, ейтар сөзүмиз түгимәйду. Чүнки униң қәдир-қиммитини бир мақалиға яки бир китапқа сиғдуруш мүмкин әмәс. Сәвәви, мустәқиллик бизниң сөзүмиздә әмәс, жүригимиздә...