• Қәлб төридики инсанлар
• 21 Желтоқсан, 2022

Мәҗнунталға қияс қилаттим

Ғадийип өскән бостан билән шахарап өскән мәҗнунталниң қандақ пәрқи бар? Һәр иккилиси йәрдин томур тартип, су билән көкләйду. Лекин бостан қанчә көккә интилип, егиз болуп өссиму, сайә издигәнләр көк билән бой талишип турған бостанни әмәс, әтрапиға ғулач йейип өскән мәҗнунтални издәйду. Адәмләрму шундақ... Бешимизға күн чүшкәндә атиғи пәләккә йетип, егилиштин қалған бостанмүҗәз инсанларни әмәс, ян-йеқиға көләңгә чүширип турған мәҗнунталдәк қучиғи очуқ, саддә инсанларға интилимиз...

Сабирәм ӘНВӘРОВА,
«Уйғур авази»

Мән мәрһум Мирзәхмәт ака Җәмиевни (сүрәттә оңда) мана шу мәҗнунталға охшитаттим. Кимниңла болса көңлини тепип, хиҗалитидин чиқишқа тиришидиған дилкәш инсан еди. Қолидин кәлсә, һәммигә ярдәм қилишқа тиришатти. Мана шу хислити түпәйли болса керәк, у жутниң ишәнчисигә еришип, узун жил хәлиқниң хизмитидә болди. Нурғунлиған мәсъулийәтлик орунларда ишлиди, бираз жил Уйғур наһийәлик Уйғур этномәдәнийәт мәркизиниму башқурди. У җәмийәтлик ишларға паал арилишип, ана тилимизни сақлаш, миллий нәширлиримизгә муштири топлаш, мәдәнийитимизни риваҗландуруш йолида көч башлиған қәдирданлиримизниң бири болди. Мана шундақ милләтпәрвәр қериндишимиздин айрилип қалғинимизға бир жилниң йүзи бопту. Арида бир жил өтсиму, әл-жут һеликәм уни яд етип, әмгигини пәхирлиниш билән тилға алиду. 
Мирзәхмәт ака «Гезит десә, ичкән ешини йәрдә қойидиған» җанкөйәримизниң бири болди. Һәр жили муштири топлаш мәвсүми башланғанда: «Қизим, муштири топлаш қандақ кетип бариду? Әнсиримәң, биз бар. Сиз пәқәт йезишни тохтатмаң, қалғинини бизгә тапшуруң...» дәп чоң бешини кичик қилип издәп келәтти. Буғдай ненимиз болмисиму, буғдай сөзүмиз билән бир-биримизни роһландуруп, қанатландуруп келиватқан милләтқу биз!.. Мирзәхмәт акиниң шу бир-икки еғиз сөзидин кейин дилимдики әнсизлик йоқап, көңлүмгә хатирҗәмлик орнатти. Немишкиду, өзәмни йөлиги бар адәмдәк һис қилаттим. Шуңа болса керәк, униң вапатини аңлиғанда, мениңму узаққичә ишәнгүм кәлмиди. Худди авалқидәк гезитни қолтуғиға қисип издәп келидиғандәк, әқил-несиһитини ейтиш үчүн қоңғурақ қилидиғандәк туюлди.
Ахирқи қетим униң тәһриратқа «Ака-ука төрт батур» дегән мақалисини елип кәлгәнлиги ядимда. Көзи очуқ мөтивәр қәғәз-қәләмгә йеқин инсан еди. Анда-санда язған мақалилирини «Уйғур авазиға» йоллап беришимни илтимас қилатти. Өзиму язатти, йезилған мақалиларниму бирини қоймай оқуп чиқип, ой-пикри билән бөлүшәтти. У чағда мән униң қолидин ахирқи мақалисини еливатқанлиғимни билмидим. Шуниңдин бираз вақит өтүпла, «Хәлқимиз йәнә бир мунәввәр, милләтпәрвәр мөтивәридин айрилип қалди» дегән шум хәвәр кәлди. 
Мирзәхмәт ака Җәмиев 1948-жили 22-сентябрь күни Алмута вилайитигә қарашлиқ Уйғур наһийәсиниң Подгорное (Қирғизсай) йезисида дунияға кәлди. Гөдәклик вә балилиқ чағлири ата жути Долата йезисида өтти. 1966-жили 10-синипни үлгилик тамамлап, Алмута шәһиридики Сода техникумини 1969-жили муваппәқийәтлик тамамлап, ихтисатчи мутәхәссислиги бойичә диплом алиду. Узун жиллиқ әмгәк йолида һәрхил орунларда шәрәплик әмгәк қилиду. Уйғур наһийәлик истималчилар җәмийитидә, лаһийиләш вә ихтисат бөлүмидә, Уйғур наһийәлик җәмийәтлик тамақлиниш комбинатида, Ақсу-Ават йезилиқ истималчилар җәмийитидә ишләйду. 
Көпжиллиқ әмгиги мунасип баһалинип, бирнәччә тәвәллудлуқ медальлар билән мукапатланди, арида «Җасарити үчүн» медали билән тәғдирләнгән болса, 1985-жили Сода саһасидики үлгилик вә узақ муддәтлик йемишлик әмгиги етиварға елинип, «СССР истималчилар җәмийитиниң әлачиси» аталди.
2008-жили җәмийәлик асаста Чонҗа йезилиқ округи йенида қурулған Ақсақаллар һәм ветеранлар кеңишиниң рәиси болуп сайлиниду. Җәмийәтлик асаста көплигән ишларни әмәлгә ашуруп, хәлиқләр бирлигини мустәһкәмләш, яшларни миллий роһта тәрбийиләш, Президентимизниң дана сәяситини әмәлгә ашуруш бойичә өзигә жүкләнгән вәзипә һөддисидин шәрәп билән чиқиду. 2016-жили Уйғур наһийәлик Уйғур этномәдәнийәт мәркизиниң рәиси болуп сайланғандиму жути, миллити үчүн җан дили билән берилип паалийәт елип барди. 
Хулләс, мәҗнунталдәк ғулач йейип, нурғун адәмгә сайә болалиған Мирзәхмәт Яқупоғли өмүрлүк җүпти Санийәм Җәмиева билән инақ аилә қуруп, бир оғул вә бир қиз өстүрүп, нәврә-чәврә сөйди. Униң беминнәт әмгиги хелә-хелимизгә үлгә-ибрәт болуп қалиду.