• Һечким вә һечнәрсә унтулмайду
• 08 Мамыр, 2024

«Дадамни қутулдурған ағам»

Бәхтишат СОПИЕВ,
«Uiğur avazi»

— 9-май дадам Ваҗит Тавакәлов билән жутдишимиз Мирқасым аға Оразалиев үчүн орни бөләк мәйрәм еди, — дәп әсләйду Ваҗит җәңчиниң оғли Тохтасун ака. — Дадам Украина вә Белоруссия фронтлирида еғир җәңләргә қатнишиду. 1943-жили оғуз ейида дүшмән оқи униң нәқ маңлийиға тегип, сәпдашлири уни «өлди» дәп ташлап кетипту. Бир тәвлүктин кейин һошиға кәлсә, әтрап җим-җит, орнидин турай десә, чамиси кәлмәйду. Бир арилиқта бир бовай атлиқ һарву билән пәйда болиду. Җәсәтләрни бесип маңғанда һарву йәнә бомбиниң астида қалиду. Бовай, һарвукәш, атма өлүп кетипту. Кейин уларни һәмшириләр билән солдатлар жиғипту. Бир қизиғи, дадамни җәсәтләр арисидин жутдиши һәм йеқин ағиниси, қатардики җәңчи Мирқасым Оразалиев тонуп қалиду. Шундақ қилип, Мирқасим аға дадамни өлүмдин сақлап қалған екән. Шәхсән мән бу вақиәни һәр иккисиниң еғизидин талай қетим аңлиған едим. Һәр жили, 9-майда, бу икки дост әшу вақиәни, җәң мәйданлирида вапат болған сәпдашлирини әсләтти, бәзидә өзара сөһбәт-муңдишишлар билән таңни атқузатти. 
Улуқ Вәтән урушиниң иккинчи топтики накаси болуп кәлгән Ваҗит Тавакәлов колхозда бригада һесапчиси болди. Андин йезидики йепилип қалған башланғуч мәктәпни қайтидин ечиш үчүн көп күч чиқарди вә шу мәктәпкә өзи мудир болди. Көрүмсиз, өрүлүп кетәй дәп турған икки-үч бөлмилик кона бенани йезидики бовай-момайларниң ярдими билән мәктәп қияпитигә кәлтүрди. Мошу мәктәптә ишләп жүрүп, Қазақ педагогика институтини сирттин оқуп тамамлиди. 60-жиллири йеңи бена селинип, 8 жиллиқ мәктәпкә айланди. У мошу билим дәргаһида та пенсиягә чиққичә ишлиди. Әмгиги жуқури баһалинип, Қазақстан маарипиниң әлачиси, Уйғур наһийәсиниң Пәхрий граждини аталди. 
Өткән әсирниң 70 — 80-жиллири мәктәпләр йенидики оқуғучилар бригадиларниң бирини башқуруп, көмүқонақтин вә самсақтин мол һосул елип, мәктәп даңқини наһийәгә тонутти. У шундақла җәмийәтлик вә җамаәтчилик ишлириниң тәшәббускари вә активисти болди. 
Ваҗит ата билән Турахан ана иккиси он икки бала тәрбийиләп қатарға қошти. Ата 77, ана 67 йешида һаяттин өтти. 
«Яхшидин бағ қалиду» демәкчи, Ваҗит атиниң кәйнидин өзи әтивалап өстүргән беғи вә жути үчүн қилған ишлиридин яхши гепи қалди...