• Әхбаратлар еқими
• 24 Маусым, 2020

Ойиму, бойиму бар еди...

Җалалдин Сәйдуллаев билән Алмутидики Аграрлиқ университетниң спорт залида тонушқан едим. У университетиниң механика факультетиниң студенти екән. Дәсләпки учришиштила иккимиз худди кона тонушлардәк, сөзлишипла кәттуқ. Байқисам, пешаниси иллиқ, гәп-сөзи орнида екән. Оқушқа һәрбий сәптин кейин келип чүшүпту. Өзи Уйғур наһийәсиниң Ғалҗат йезисидин болуп чиқти. Униң оқушқа әмәс, спортқа қизиқишини соридим. Өзәм униң бойиға қизиқиватимән. Кейин униң ойиму дурус болуп чиқти. Өзини тутуши, мәдәнийити мени қайил қилди. Униңда уйғурларға хас барлиқ хисләтләрни байқидим. Җалалниң алдида мениңдә Һемит вә Пәрәтҗан исимлиқ уйғур жигитлири шуғулланди. Һәр иккилиси чоң утуқларға йәтти. Әҗайип жигитләр. Мошу кәмгичә алдимдин тоғра өтмәйду. Җалалниму мән шулар охшаш қобул қилдим. Йезиниң қавул жигити спортқа қизиқидекән. Мән униңға ушу-саньда билән шуғуллиниш тәкливини бәрдим. Иккимиз тез-аридила тил тепишип, у мениң баламдәкла болуп кәтти. Җалал мениң ишәнчимни ақлиди. Бәш жил институтта оқуш җәриянида бир қетимму мәшиқтин қалғини йоқ. Бир күни у маңа: «Җалал ака, мениң бир ағинәм бар, сизгә мәшиқлинишкә елип кәлсәм боламду?» дәп сориди. Җалал өзи чақчақчи жигит едиғу. У кениялик Поль Тузинде дегән жигит екән. Улар биллә оқуди. Иккисини һәр күни дегидәк спорт залида учритаттим. Җалал бирнәччә қетим Қазақстанниң чемпиони аталди. Тез-арида “Спорт маһири” атиғиға еришти. Униң «җәңлирини» қизиқиш билән көрәттим. Шәһәрлик турнирларниң биридә у «Елухан» клубиниң спортчисини бир урупла нокаутқа чүшәрди. Әйнә шу җәң техичила көз алдимда. 1994 — 1995-жиллири икки қетим хәлиқара турнирға иштрак қилип, һәр иккилисидә иккинчи орунни егилиди. Униң шу вақитта институтта, шәһәрлик, һәтта җумһурийәтлик спортчилар арисида аброй-инавити наһайити үстүн болди. Мән уйғур жигитиниң әйнә шу һөрмәткә еришкини билән һәрдайим мәғрурлинаттим. Институттин кейин иккимизниң мунасивити үзүлүп қалди. Уни базарларда күзәт хизмитидә ишләветипту, дәп аңлидим. Бир-икки қетим келип, әһвалимни сориди. Шуниң билән йәнә йоқап кәтти… Бир күни «мән кәлдим» дәп күлүмсиригән пети кирип кәлди. Униң келишидин кетиши чапсан болди. Қәйәрдә болса, аман болсун дәп қояттим. Аманлиғини тиләттим. Бир күни Һемит Тохтасун телефон қилип, «Җалалдин айрилип қаптимиз» деди. Аңлап, наһайити қайғурдум. Өлүмгә қиймайдиған әҗайип жигит еди. Кәспий спортчи ретидә униң өз әҗили билән өлгинигә ишәнгүм кәлмәйду. Әгәр у һаят болса, бийил 50 яшқа толатти. Амал қанчә, тәғдир, мүмкин көридиған күни шунчилик болса керәк. Товва, адитим бойичә һәр қетим униң йолиға қараймән. Өлүмгә қиймайдиған жигит еди... Җалал ҖАМАЛОВ, Қазақстанниң хизмәт көрсәткән мәшиқләндүргүчиси.