• Шеирлар
• 28 Наурыз, 2024

Сәндә өтти яшлиғим

Өз жутум
Сени күйләп ейтай нахша өз жутум, 
Тағ сүйүңдин елип ичәй бир очум.
Сәндә өсүп йетилдим мән әл жутум,
Пәрзәндиң мән ада қилай өз борчум.

Гүл-гиялиқ чөплириңдин өргиләй,
Көк чимәнлик бағлириңда мән жүрәй.
Булбул-каккук гөзәл бағда сайриса,
Дутаримни тәңкәш қилип мән чалай.

Сән җайлашқан Алитағниң бойиға,
Талғир билән Алмутиниң йолиға.
Балилиғим сәндә өтти қойнуңда, беғиңда,
Өзәм өскән Қизил Ғәйрәт жутум сән.

Алтун угам —
Қизил Ғәйрәт
Алтун угам Қизил Ғәйрәт,
Сәндә яшар барчә милләт.
Әзиз яшлиқ сәндә өтти,
Бәрдиң маңа зилчә ғәйрәт.

Таза һава йериң зиннәт,
Тағ-бағриңда бардур хисләт.
Ата-бовам меһнәтлири,
Саңа болди пүтмәс бәрикәт. 
 
Алма-өрүк нәшпүтлириң, 
Дәстиханни безәйду.
Булбул-каккук бағлириңда,
Хуш навалиқ сайрайду.

Кәлгин жутқа, әй бурадәр,
Салимиңни берип кәт. 
Меһри-шәпқәт көйүми бар, 
Қизил Ғәйрәтни көрүп кәт.

Майсә чөплүк тағлириңда, 
Қой-қозилар отлайду.
Жут ичидә меһмандостлуқ 
Уйғурлирим яшайду.

Кәлгин жутқа, әй бурадәр, 
Дуариңни берип кәт.
Җүмәл салған қаймиғи мол, 
Әткән чайни ичип кәт. 
Бағниң гүллири 
Қәләм елип баққа кирсәм,
Бағда гүлләр ечилған.
Гүл бәргигә һәвәс билән,
Күн нуриму чечилған. 

Сәлкин шамал йәлпүп өтти,
Бир дәқиқә гүлләрни.
Мана әнди қишму кәтти, 
Хошлишайли қиш билән.

Вақти келип дидарлаштуқ, 
Узақтин күткән яз билән.
Бир чирайлиқ күтүвалдуқ,
Баһарни дост-ярән билән...

Чеқир үзүм дәриғи
Чеқир үзүм дәриғи, 
Униң көптур пайдиси.
Һерип-ечип кәлгәндә, 
Әсқетиду сайиси.

Чеқир үзүм дәйдекән, 
Мевисини йәйдекән.
Яғичидин устилар,
Саз әсвап, ясайдекән.

Дәрәқтин чиққан сада, 
Аңлиниду жираққа.
Хасийәтлик муңи бар.
Хуш яқиду қулаққа.

Чеқир үзүм териңлар,
Устиларға бериңлар.
Дутар, тәмбүр ясисун, 
Җараңлитип челиңлар.

Ана тилим — дана тилим
Ана тилим — дана тилим, сөйимән сени,
Охшатмиғин башқиларға һәргиз сән мени.
Саңа болған муһәббитим чәксиздур мениң,
Чүнки ақар тенимдә уйғур қени. 

Мәндә ятқан ишқ-муһәббәт чәксиз бепаян,
Анам бизни үгәткәнғу һәммигә аян.
Ана тилни сөймисәң қаян барурсән,
Чөл-җәзирә даванларда ялғуз қалурсән.
Ата-ана, бовилар рази болмиса,
Келәчәккә балилириңға мирас қалмиса.
Миллитиң ким дәп сәндин сориса,
Уйғурмән дәп ейталамсән тилиң болмиса...

Ата-анам болса қешимда 
Ата-анам болса еди қешимда, 
Маңар едим хошал болуп бешимда. 
Һәзәр әйләп жүрәк санчип ағрийду,
Һәссинә дәп, иссиқ аққан йешимға. 

Ата-анам кәтти мәндин жирақлап, 
Олтиримән дәптиримни варақлап. 
Өмрүмизниң теңи кәтти әй, достлар, 
Куч-қувәтму кетип барар мисқаллап. 
Бир қоюнда, бир оюнда ойниған, 
Дост-ярәнләр кәлди бүгүн есимға. 
Бағларара жүргәнлирим ядимда, 
Мана әнди кәтти достлар айрилип —
Ялғуз қалдим сунди қанат қайрилип.

Қени яшлиқ гүл-чечәктәк ечилған, 
Көз нуримиз қуяш кәтти чечилған.
Тағларара, бағларара сәйлитип,
Қени, достлар, мундаш болуп бир болған. 

Достлар йоқ
Биллә ойнап биллә өскән достлар йоқ,
Ялғуз қалдим болмас әнди көңүл тоқ.
Йеқин достлар, дост-ярәнләр кәттиғу, 
Қалғанларға әнди мана ишәш йоқ. 

Кәчүрүңлар сөзләп қойсам күпүрлүк, 
Сөзүмму йоқ ейтай десәм үнүмлүк. 
«Ялғуз атниң чеңи чиқмас» дәйдекән,
Шуңа өзәм болуп қалдим бир түрлүк.

Һәҗәва, немә болди билмәймән, 
Заман, заман турар орнида.
Әнди қени қаһ, қаһ етип күлмәймән,
Пәқәт мениң дегүм келур әлвида!.. 

 Шерипҗан СЕЙИТБАҚИЕВ. 

Қизил Ғәйрәт йезиси,
Талғир наһийәси