• Таза Қазақстан
• 08 Мамыр, 2024

Истираһәт беғи бәрпа болди

Йеқинда гезитимизниң Ақтам йезисидики җанкөйәримиз Аршалим Дәвләтов билән параңлишип қалдуқ. Гәптин-гәп чиқип, адәттикидәк, һал-әһвал сораштин башланған сөзүмизниң ахири йәнила жутниң турмуш-тирикчилиги һәққидә болди. Қачанла қарисаң, әлниң ғемидә жүридиған у Ақтамдики ахирқи йеңилиқларни мәғрурлиниш илкидә тилға алди. 

Сабирәм ӘНВӘРОВА, 
«Uiğur avazi»

– Йезимизда бурундин «Кона мәлә» дәп атилип кәткән муқәддәс җай бар. Бу йәрдә бир-биригә һәмра болуп икки түп сувадан өсәтти. Жутумиздин жираққа кәткән жутдашлиримиз йезиға кәлсә, миннәтлик түрдә шу қош дәрәқниң йениға берип, сеғинишини бесишни адәткә айландурған. Жут чоңлири асман билән бой талашқан уларға қарап балилиғини әскә алатти. Шуниң үчүнму бу йәр һәрбир ақтамлиқ үчүн муқәддәс һесаплинип кәткән. 
Амма буниңдин 3-4 жил илгири қош суваданниң бири ғулап, көңлүмиз бәк йерим болуп жүрәттуқ. Бирақ әнди у ялғузсиримайдиған болди. Дәл шу йәргә йезимизниң 1971-жили туғулған қиз-жигитлири көчәт тикип, мискин көңлүмиз қайта су ичкәндәк, толиму хуш болдуқ. Бу башланма жут яшлирини техиму роһландуруп, жигитбеши Сабирҗан Қәмәев билән яшларниң жигитбеши Турлин Әкбәровниң йол-йоруғида көчәтләрниң әтрапи қоршилип, йәнә әллик түп көчәт тикилди. Шундақ қилип, көпниң күчидә «ялғуз суваданимиз» бағу-бостанға айланди. Әнди бу йәр һәқиқий дәм алидиған, истираһәт беғиға охшиди, – деди Аршалим Дәвләтов хошаллиғини йошуралмай. 
Бу йеңилиқни аңлап, бизму бәк тәсирләндуқ. Конилар «Бирлик бар йәрдә тирикчилик бар» дәп бекар ейтмиғандә. 1971-жилниң оттуз оғули баш болуп, 24 түп арча (туя), бир түп ақ қейин көчитини тикипла қоймай, күн батареяси арқилиқ қувәт елип янидиған чирақлар билән орундуқларни орнитип, заманға лайиқ истираһәт беғини бәрпа қипту. 
Сөһбәтдишимиз сөз арисида, бу башланминиң бешида турған Бәхитҗан Турсунов, Мухидин Мәмирбақиев, Адил Розиев, Бәхтияр Союзов, Қәдирдан Абдулғайитов вә башқиму исми аталмиған жутдашлириға пүтүн жут намидин чоңқур миннәтдарлиғини ейтти. Биз болсақ, бу яхши хәвәрни гезитимиз арқилиқ барчә оқурмәнлиримизгә йәткүзүшни тоғра көрдуқ. 
Хулләс, йеңидин бой түзәп келиватқан истираһәт беғиниң йезиниң сөлитигә сөләт қошидиған, Ақтамдики асасий һәм атақлиқ орунларниң биригә айлинидиғанлиғи талашсиз. Туғулған йәрниң тописиға тикилгән көчәтләрниң йилтизи чиң болуп, чоңқур томур тартиду. Чүнки улар жутниң меһир-муһәббити билән суғирилип өсмәкчи. «Атидин мал қалғичә, тал қалсун» дегәндәк, йеңичә түс алған «Кона мәлә» әнди ақтамлиқларниң әвлаттин-әвлатқа аманәт қилар бебаһа байлиғи болмақ.
 
Алмута вилайити, 
Уйғур наһийәси